Deze kip was heerlijk, jammer dat de speciale Jurawijn net op was, anders had het de beroemde “Gele kip” kunnen worden. Er rest nog slechts een foto van de laatste fles:

20 september:

Varkenslapjes in kerrie. De lapjes gebakken met een flinke eetlepel Bengaalse kerrie. Daarbij gestoofd fijngesneden spaanse peper, knoflook, ui een tomaatje, beetje bouillon.

We aten er gestoofde bleekselderij bij en, voor mij en hond Max, rijst.
Over het menu van Max; men zegt dat het niet gezond is voor honden om ze “met de pot mee te laten eten”. Dat geloof ik niet zo, en Max al helemaal niet. Hij krijgt elke avond brokken, aangevuld met wat er zo aan lekkers overblijft. Blijft er een keer niets over, dan krijgt hij vlees uit blik of diepvries. Maar hij geeft de voorkeur aan “resten van menseneten”. Volgens mij kan dat ook helemaal geen kwaad, en we doen de hond een groot plezier met een bak vol spaghettie ( zijn lievelingskostje).
Max weegt heeft al 2 jaar hetzelfde gewicht en is in prima conditie, dus.. gaan we gewoon zo door.

21 september:
Sucadevlees in rode wijnsaus met tomaten, erbij bloemkool (zonder papje voor de koolhydratenarme dieeten) en aardappelen.

22 september:
Vandaag het er toch maar weer eens op gewaagd; (zie Echt Chinees 7 september) bij de Chinees geroosterd spek met bamie gehaald.
Door een eindeloze wegomleiding was ik laat thuis en had geen zin meer om nog iets te ondernemen.

Als ik uit mijn raam kijk zie ik de eerste rookpluimen al opstijgen.
Een aardig onderdeel van de jaarmarkt is de Fokpaardenkeuring. Er komen zo’n 250 paarden naar de markt om mee te dingen naar de titel van “Kampioen van Gemert”.
Wat de paarden met eten te maken hebben zal ik maar in het midden laten, dat ligt nogal gevoelig bij veel mensen.
Tijdens de jaarmarkt worden ook de open Brabantse kampioenschappen Living Statue gehouden, dat lijkt me wel leuk. Ik ga dus even op pad met de camera en hoop vanavond wat foto’s te laten zien.

Maar echt grote feesten zijn de laatste tijd spaarzaam in onze omgeving, dus zijn wij erg blij met het laatste nieuws: Op de grote modeshow van Zij-actief gisteravond was MvZ met haar moeder prominent aanwezig. Vooral het onderdeel na de pauze, de grote bruidsshow, bleek haar speciale belangstelling te hebben. De leren japon in het bijzonder, werd door moeder en dochter uitvoerig bekeken. Het mantelpakje, voor al eerder getrouwde stellen, werd als te saai afgedaan.
Het lijkt er nu toch serieus van te komen, een echte bruiloft.
Dat is lang, heel lang, geleden.
De ministeries maken zich op voor de komende festiviteiten.
De verloving, het uitzoeken van de japon, het kapsel van de bruidegom en natuurlijk de hapjes en drankjes die daar bij horen.
Eten en Drinken is er klaar voor!
De andere ministeries zijn ingelicht en vergaderen op volle kracht hoe en wat e.e.a. zal moeten verlopen.

Reacties zijn dus altijd welkom, en worden naar kunnen verwerkt.

Vanavond weer een ander stukje varken gegeten; Fricandeau met knoflook in pepersaus. (Met een mesje kleine inkepingen maken in het vlees en daar plakjes knoflook instoppen)
Erbij, ik durf het bijna niet op te schrijven, sperzieboontjes (is nu het seizoen) en gemengde sla.
Ik at er ook gekookte aardappelen bij, Paul niet, hij eet geen koolhydraten.
Over afvallen, rode saus, witte saus, Montignac, Atkins, de afvalpolitie enz. enz. later.

Saus:
Haal het vlees uit de pan, houd het warm onder aluminiumfolie. Roer de aanbaksels in de pan los met wat witte wijn (Sylvaner uit Andlau / Barr heb ik gebruikt, en dat was een prima combinatie ).
Dan room toevoegen, een eetlepel groene pepertjes en even in laten koken.