Deze kip was heerlijk, jammer dat de speciale Jurawijn net op was, anders had het de beroemde “Gele kip” kunnen worden. Er rest nog slechts een foto van de laatste fles:

20 september:

Varkenslapjes in kerrie. De lapjes gebakken met een flinke eetlepel Bengaalse kerrie. Daarbij gestoofd fijngesneden spaanse peper, knoflook, ui een tomaatje, beetje bouillon.

We aten er gestoofde bleekselderij bij en, voor mij en hond Max, rijst.
Over het menu van Max; men zegt dat het niet gezond is voor honden om ze “met de pot mee te laten eten”. Dat geloof ik niet zo, en Max al helemaal niet. Hij krijgt elke avond brokken, aangevuld met wat er zo aan lekkers overblijft. Blijft er een keer niets over, dan krijgt hij vlees uit blik of diepvries. Maar hij geeft de voorkeur aan “resten van menseneten”. Volgens mij kan dat ook helemaal geen kwaad, en we doen de hond een groot plezier met een bak vol spaghettie ( zijn lievelingskostje).
Max weegt heeft al 2 jaar hetzelfde gewicht en is in prima conditie, dus.. gaan we gewoon zo door.

21 september:
Sucadevlees in rode wijnsaus met tomaten, erbij bloemkool (zonder papje voor de koolhydratenarme dieeten) en aardappelen.

22 september:
Vandaag het er toch maar weer eens op gewaagd; (zie Echt Chinees 7 september) bij de Chinees geroosterd spek met bamie gehaald.
Door een eindeloze wegomleiding was ik laat thuis en had geen zin meer om nog iets te ondernemen.