Tonijn-eiersalade…

 

9 augustus 002

Marleen en de Jongste Bediende waren terug van hun uitstapje Oostenrijk, ze kwamen gisteravond langs. Ze hadden allerlei lekkers meegebracht. Wijnen, spiritualiën, snoepgoed en kazen. En foto’s van culinair gedenkwaardige plaatsen. Over alles zal geschreven worden. (Wanneer? De onderwerpen stapelen zich op!)

Ik bood de bezoekers een forse kom maaltijdsoep aan. En toen de pan leeg was bedacht ik dat ik de mislukte foto’s van eergisteren nog over zou doen. Te laat dus, alles was op. Ik grijp voor dit artikeltje dan maar terug op de maaltijd van donderdag.

Tonijn-eiersalade is een snelle, maar voedzame maaltijd en het smaakt me altijd.

(Bij gebrek aan tijd maak ik het artikeltje straks af…)

© paul

Salade van gerookte haring…

 

7 augustus 001

Ik zag in het supermarktschap gerookte haring liggen. Het was niet waar ik voor kwam, maar plotseling leek het me de beste optie om daar en maaltijd mee te maken. Onze biogroenteboer is nog met vacantie (waar laat hij zijn spullen deze weken?), dus kocht ik ook maar supermarktsla en supermarkteieren. De bedoeling was een maaltijdsalade te maken, te gebruiken als lunch of hoofdgerecht.

1 pakje gerookte haring (160 gram)
2 hard gekookte eieren
1/2 zakje gemengde sla
1 uitje
olijfolie, notenazijn, cayenneperper
2 eetlepels (zelfgemaakte) mayonaise

Ik ontdeed de gerookte haringen van hun jasje en sneed ze in stukjes van ongeveer 2 centimeter lengte. De gemengde sla maakte ik kort. Dat vind ik prettig, want geur en smaak van de verschillende soorten mengt dan beter. Het uitje sneed ik in heel dunne ringetjes en de eieren verdeelde ik in partjes.
Eerst de sla op een bord, besprenkeld met een klein beetje olijfolie en een beetje notenazijn. Daarop de vis en de uienringetjes. De eitjes langs de rand van het bord en dan nog eens oliën en azijnen. De mayonaise als laatste over het gerecht. Snuifje cayennepeper erbij en mijn maaltijd was klaar.
Ik at er goed brood bij.

Het Kind kwam even langs en maakte een keuze uit de foto’s. Van haar moest het die trendy close-up worden. Nou ja…

© paul

Gefrituurde visjes…

 

vakantie juli 2007 204

Paul schreef al dat we veel zelf gekookt hebben in de vakantie, maar we hebben toch wel in diverse restaurants gegeten. Van heel chique, mét een mooie fles Bourgogne (2003, Monthélie, 1er cru, Paul Gauraudet staat er op mijn spiekbriefje) tot heel eenvoudig in een verder lege eetzaal van een abdij.

De mooie visjes op de foto aten we aan de Loire. We reden door het snikhete landschap van Saint- Pourcain naar  Beaune. De flessen water in de auto hadden bijna het kookpunt bereikt toen mijn oog viel op een kleine bordje langs de weg; poisson friture. Meer zag ik niet, maar ik kreeg meteen visioenen van schalen vol gefrituurde visjes en een koel glas witte wijn. We waren net over de Loirebrug gereden, dus de vis zou er wel lekker vers zijn. Toevallig was het ook nog lunchtijd én was er genoeg parkeerplaats om auto plus caravan te parkeren. Stoppen dus!
Hier in Nederland moet je vaak maar afwachten hoe het uitvalt zo’n geheel onbekend restaurant langs de weg, in Frankrijk zijn onze ervaringen beter. De restaurants langs de route nationale hebben meestal een eenvoudig menu met een aantal keuzemogelijkheden. Simpel maar goed eten tegen redelijke prijzen en vaak prima wijn uit de streek. Ook hier hadden we de keuze uit diverse menu’s of eten á la carte maar dat vonden we allemaal niet interessant; wij wilden de gefrituurde visjes!

We kregen eerst een fles koel water en frisse cider om bij te komen van de hitte. Daarna kwam er een bord met een paar plakken prachtige gerookte ham, een salade en natuurlijk brood. We besloten een klein flesje witte wijn te bestellen uit St Pourcain. Ik zie het hier niet vaak op wijnkaarten, zo’n half flesje, goede kwaliteit tegen redelijke prijzen ook nog!
Daarna kwamen de visjes. Een grote schaal vol piepkleine gefrituurde visjes. De visjes waren vluchtig door een beslag gehaald een even gefrituurd, wat grof zout erover een paar parten citroen erbij. Meer niet. Heel eenvoudig maar supervers en zo lekker! Een echt zondags feestmaal! Je eet deze visjes met kop en staart, gewoon helemaal opknabbelen. Ze waren s’morgens gevangen en lagen een paar uur later op ons bord. Op onze vraag wat het nu precies voor soort visjes waren kregen we de namen keurig op een briefje geschreven; ablettes et gardons, ofwel alvertjes en voorntjes.

Na de heerlijke visjes kwam er een schaaltje verse roomkaas op tafel en daarna konden we nog kiezen  of we crème brulé, clafoutis met kersen, ijs of abrikozentaart wilden. Ik koos voor de abrikozentaart en Paul crème brulé. Ook de beide dessert waren van prima kwaliteit.
Toe een kopje espresso.

Een onverwachte heerlijke maaltijd, zomaar ergens aan de Loire op een snikhete vakantiedag.
@ ellen.

Mosselen…

 

29 juli 2007 mossel1

Vanavond mosselen! Voor ons de eerste van dit nieuwe seizoen. Wij zijn eigenlijk allebei gek op mosselen maar vorig jaar aten we ze niet vaak. We hadden een paar keer pech, of verkeerde visboer, of weet ik wat. We hadden in ieder geval een aantal keren slechte mosselen vorig jaar. Van die misselijke verschrompelde dingetjes, te klein om op te eten. Waar het aan lag weet ik niet, misschien gewoon toeval of was het een echt slecht seizoen vorig jaar? Het ontnam ons in ieder geval de lust om ze vaak te eten. Nu er weer nieuwe mosselen zijn wilde ik het toch maar weer eens proberen en kocht 2 kilo superkwaliteit. En ze wáren ook super; heerlijke grote, mooie mosselen, prima smaak ook!
Ik maakte ze als volgt klaar;
Reken per persoon 1 kilo mosselen, schoongemaakt, de open exemplaren weggooien.
Gooi ook het eventueel in de verpakking aanwezige zakje gedroogde kruidenrommel weg. Dat smaakt alleen naar zout en droge rommel. Maak in plaats daarvan je eigen groentenmix van;
voor 2 kilo mosselen;
1 prei fijngesneden
1/2 wortel in kleine blokjes
1 ui fijngesneden
1 klein teentje knoflook, geplet en fijngesneden
1 klont boter.
Smoor de groenten in de boter even aan, voeg de schoongemaakte mosselen erbij en strooi er wat versgemalen peper over. Sprenkel er een glas droge witte wijn over, schep ze één keer om en laat de mosselen kort koken tot ze open zijn.
Geef er knapperig stokbrood bij om het vocht op te slorpen. Eventueel een salade en zelfgemaakte mayonaise. (zie volgend log)
Geen espresso vandaag, het is al laat, we drinken gewoon de fles wijn leeg, proost!

Nieuwe haring…

 
20 juni 2007 006

Drukte en vermoeidheid en geen zin om te koken, dus een pizza gehaald. De kwaliteit was zoals altijd goed, meer hoeft er niet over gezegd te worden.

Over de nieuwe haring hadden we nog niet geschreven. En dat terwijl we die toch al weer een keer of zes aten. Aan de kraam van De Beer in Beek en Donk en ook bij De Visser in ons eigen dorp.
De kwaliteit van het gebodene was meer dan goed. Mals, vet, zacht, goed schoongemaakt.
Ikke mét uitjes, Ellen zonder, en altijd aan het staartje.
Er lijkt op internet, maar ook elders, een competitie aan de gang wie de meest exotische begeleider bedenkt voor bij de lekkernij. Wij hielden het bij een heel gewone, een tikje scherpe, graanjenever.

© paul

Viskoekjes en salade…

 

11 juni 017

Het was een bijzonder rommelige dag vandaag. Het begon vannacht al met onweer en een fikse regenbui. Ik dacht eens vroeg naar bed te gaan, net toen het begon te donderen. En als het onweert moet ik hond Max beschermen! Onze trouwe waakhond blaft de hele buurt bij elkaar als er een krantje in de brievenbus valt maar als er ook maar één bliksemflits of donderknalletje valt kruipt onze trouwe verdediger achter mij aan als een kleine puppie. Toen stond er ook nog een plas regenwater in de slaapkamer en moest ik dweilen! Gevolg een korte nacht en een lange dag.
Paul was toe aan een uitslaapdag dus werd het een eenvoudige, late maaltijd.

Ik besloot van de restjes van de bacalao van gisteren iets smakelijks te maken. Restjes moeten ook op maar het moet wel lekker zijn.
Ik had gisteren al de vis, aardappeltjes en saus bij elkaar gedaan. Het grootste gedeelte van het vocht kreeg hond Max over zijn brokken.

Vandaag heb ik de restjes gepureerd met de staafmixer.
Ik deed er nog wat zout en peper bij en een flinke handvol peterselie. Vervolgens heb ik er een eidooier doorgemengd en er een soort platte koekjes van gevormd.
De koekjes rolde ik even door wat bloem, daarna door een losgeklopt eiwit en als laatste door paneermeel.
Ik frituurde de koekjes 4 minuten in olie en liet ze even uitlekken op keukenpapier.

11 juni 021

We aten de viskoekjes met een mooie salade en wat brood, al met al een prima maaltijd.

Espresso toe.

Bacalao a la viscain…

10 juni bacalao 002

Vrijdag schreef ik al over de bacalao. Ik legde de stukken gedroogde vis in een schaal water en ververste dat een aantal keren. Ik liet de vis zo 48 uur weken. Vandaag heb ik de bacalao klaargemaakt volgens een Spaans recept.
Ik vind het altijd moeilijk één recept te volgen. Meestal lees ik verschillende manieren om een bepaald gerecht klaar te maken en kies daaruit een aantal componenten.
Zo ook vandaag; ik las wat in het boek “De keuken van Spanje en Portugal”, ik las wat in Culinaria Spanje, en in het Visboek uit de Time-Life serie. Een compilatie van wat deze drie boeken schreven over de bacalao stond vanavond op onze tafel.

Mijn versie van stokvis met uiensaus;
voor vier personen.

De vis
500 gram gezouten, gedroogde vis 48 uur laten weken in schoon water. Het water enige keren verversen.
Leg de stukken vis in een pan en giet er zoveel water over dat de vis net onderstaat. Breng aan de kook en schep het schuim af.
Voeg een flinke ui toe, wat peperkorrels, laurierblad en tijm. Laat de vis zo ongeveer 15 minuten zachtjes koken.
Schep de stukken vis dan uit de bouillon en houd ze apart.

De aardappelen
schil 4 grote nieuwe vastkokende aardappelen in niet te kleine blokjes gesneden
4 eetlepels olijfolie
2 lente uitjes in grove stukken gesneden
2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
1 theelepel roze peperkorrels
1 laurierblad
een plukje saffraandraadjes, met wat bouillon fijngeroerd in een vijzel
bouillon van de vis.

Verwarm de olie en smoor daarin de uitjes en knoflook
Voeg dan de aardappelstukjes toe en de saffraan, de peperkorrels en het laurierblad. Giet er zoveel bouillon over dat de aardappels net onderstaan en smoor ze zo in ongeveer 15 minuten gaar.

10 juni bacalao 003

De viscaina-saus
100 gram gerookt spek, in blokjes
1 grote ui in ringen
1 bosje lentje-ui in grove stukken
2 eetlepels olijfolie
2 gedroogde spaanse pepers, fijngesneden, zonder zaad
5 eetlepels gehakte platte peterselie
2 dooiers van een hardgekookt ei, fijngeprakt

Doe de olijfolie in een pan met dikke bodem en smoor daarin spek, uien en pepers even aan. Voeg dan een paar lepels visbouillon toe en smoor het geheel een uur op een heel zacht vuurtje. Voeg eventueel meer bouillon toe.
Doe er dan de peterselie en de dooiers bij. Het moet een mooie smeuige saus zijn, voeg meer bouillon toe als dat niet zo is.

Leg, als de aardappelen bijna gaar zijn, de stukken vis op de aardappelen en laat ze zo boven de stoom nog even doorwarmen.

Dien het gerecht op in diepe borden, serveer de saus er apart bij.

Het was heerlijk weer vandaag, we aten in de tuin. Op het terras van het café tegenover ons was een concert voor Amnesty International. Een aantal Afrikaanse en Surinaamse percussiegroepen trommelden dat het een lieve lust was. Onze maaltijd kreeg een mooi exotisch tintje met de geluiden van de overkant!

We dronken er een glas Rivaner bij, Potugeesche of Spaanse wijn was even niet voorhanden, maar de Rivaner voldeed goed.

Espresso toe.

© ellen.

Tongschar met grijze garnalen…

garnalen2

Ik moest vandaag werken, open dag, en een groep studenten van de NTI richting zouden komen. Gelukkig was er nog net tijd om vóór het werk even naar de markt in Helmond te gaan. Groenten, vis en bloemen kopen wij op deze wekelijkse markt.
Vandaag had de vishandelaar mooie tongschar te koop en prachtige grijze garnalen. Ik kocht twee grote vissen en een pond ongepelde garnalen. Daar was een mooie combinatie mee te maken;

Tongschar met saus van garnalen voor twee personen;

De saus;
500 gram garnalen, zelf pellen en de schillen bewaren.
Houd de garnalen apart en zet de schillen op met een bodempje water, een sjalotje, wat peterselie selderij, peper en zout. Laat de schillen 20 minuten zachtjes koken en giet de bouillon dan door een zeef.
Smelt een klein klontje boter in een sauspan en fruit daarin een heel fijn gesneden sjalotje. Voeg er een theelepel bloem bij en fruit even aan.
Doe er dan twee kopjes van de garnalenbouillon bij en roer alles tot een gladde massa.
De saus moet heel licht gebonden zijn.
Breng de saus dan op smaak met peper, zout, versgehakte platte peterselie en een flinke scheut room. Laat alles nog even doorkoken .

tongschar

Maak intussen de tongschar als volgt klaar.
De oven op 200 graden voorverwarmen.
De vis in een ovenschaal naast elkaar leggen, kruiden met peper en zout en overgieten met de garnalenbouillon. Leg een vel alufolie over de vis en zet de schotel zo 20 minuten in de oven.

Schep de vis op borden en serveer met een flinke handvol garnalen en wat saus.
Wij aten er in de schil gekookte nieuwe aardappeltjes bij en verse Hollandse peultjes.
Espresso toe.

© ellen.

Bacalao of gezouten kabeljauw…

8 juni 041

In een Portugees restaurant in Luxemburg at ik een paar keer bacalhao, een gerecht op basis van gedroogde kabeljauw. Een lekkere zilte smaak. Zelf had ik deze vis nog nooit klaargemaakt dus dat moest nu maar eens gebeuren. Ik kocht een hele bacalao tijdens ons laatste bezoek in Luxemburg. Paul schreef er hier al over.

De vis is al in stukken gezaagd. Zondag wil ik een Portugees gerecht maken met de bacalao, tomaten en uien. De stukken vis moeten voor gebruik minstens 48 uur in schoon water geweekt worden, dus heb ik vandaag de stukken vis in het water gezet. Het water moet een aantal keren ververst worden.
Als deze temperaturen aanhouden hebben we zondag een mooi zuiders gerecht op tafel staan in een zuiderse atmosfeer!

© ellen

Bacalhau (Portugese spelling)…

meivakantie 2007 101

Je denkt: hier wordt ruwe tabak verhandeld. Of je denkt: de schoenlapper stalt zijn voorraad nieuw verworven leder uit. Mogelijk betreft het een inzamelingsactie van oud karton… Niets van dat alles. De aangeboden waar is niet meer of minder dan een partij hoogwaardig voedsel, luisterend naar de naam bacalhau.

Het is vis, bij voorkeur kabeljauw. Open gesneden, plat geslagen, zwaar gezouten en gedroogd. Geconserveerd voor de “eeuwigheid”. In onze contreien gold het ooit als belangrijk voedsel voor zeevarenden, maar ook voor het achterland dat verstoken was van verse vis. Stokvis noemden we het en iedereen was er mee bekend. Kom daar nu nog eens om…

Er zijn echter nog wel landen waar de stokvis een rol speelt in het dagelijks bestaan. Canada, de Scandinavische landen, het noorden van Rusland en Siberië. Zoek je het zuidelijker dan praat je over Spanje, Brazilië en Portugal. Dat laatste land is nog steeds grootverbruiker. Nergens wordt zoveel stokvis gegeten, het is er volksvoedsel nummer één. Een gemiddelde consumptie van 20 kilo per persoon per jaar, las ik ergens. Portugezen gebruiken de bacalhao voor de soep, als voorgerecht, hoofdschotel, ja zelfs als toetje. Gegrilt, gekookt, gestoofd of gebakken, maar ook rauw. Er is een Portugese zegswijze die beweert dat een meisje voor elke dag van het jaar een ander gerecht met stokvis moet kunnen maken, wil ze ooit aan een man geraken.

Wij kochten onze bacalhau in een supermarkt in Luxemburg. Dat is niet vreemd, er wonen ontzettend veel Portugezen in dat land. We betaalden € 10,- voor één kilo, het was een aanbieding. Het meisje van de visafdeling ging ons exemplaar met een zaag te lijf om er mooie moten van te maken, de vis is namelijk bikkelhard. Hij moet dan ook ontzout en geweekt worden in water vóór gebruik, achtenveertig uur lang. En intussen dient men met grote regelmaat het water te verversen.

De vis hangt intussen alweer een week of zes in onze kelder. Hij kan er nog tijden hangen want, zoals gezegd, hij is geconserveerd voor de eeuwigheid. Toch moet het er maar eens van komen om hem klaar te maken. Misschien komend weekend, wie weet?

© paul