“Am Aschermittwoch ist alles vorbei” zegt een lied uit het Rheinland (bij ons om de hoek). Het klinkt wat melodramatisch, en dat is het misschien ook wel. Maar het vertolkt ook de gevoelens van het Ministerie: Carnaval is afgesloten, hoe spijtig… Een rustiger tijd dient zich aan, gelukkig maar… Wat rest is wat rommel, zo her en der slingerend in huis. Zoals de kopfoto suggereert is de Vastentijd aangebroken op het Ministerie. (Bier drinken we altijd, het water is zo beroerd in Brabant.) We hebben de versobering ingezet bij Jan en Ans. Eupo-tours was er op volle sterkte, en verder de Jongste Bediende en Marleen . We aten de haring met bruin brood, mooie raviolie met heel veel knof en kervelsoep. Wijn en bier in overvloed en koffie toe.

De carnalvalsdagen zijn voorbij. Het Ministerie gaat vanaf morgen weer heel serieus over eten drinken enzovoorts. Maar nog even over gisteren; de Carnavalsdinsdag is en blijft de mooiste dag van al. Op die dag verzorgt de ZAB (superblaaskapel uit De Mortel) een openbare repetitie in Hotel De Keijzer. Waar een klein dorp groot in kan zijn! Paul en de Jongste Bediende zongen zonder zenuwen voor een volle zaal hun lied. We aten met veel mensen preisoep, Iers brood van Neel recept zie Eupotours En voor de verdere rest zijn we aardig de tel kwijt geraakt. Een opsomming van zaken zou dan ook apocrief zijn. In de late uren sloot het Ministerie samen met een aantal vaste gebruikers de “Keukens van Dientje Wijn”. Het café krijgt een nieuwe beheerder en zal een ingrijpende renovatie ondergaan. De vrees bestaat dat het gebruik door de gasten van keuken en zaaltjes een heel ander karakter zal krijgen. En daarmee houdt een traditie van ruim veertig jaar dorpscarnaval op te bestaan. We hebben er een bescheiden traan om gelaten. Dientje, Tom, Frans, Hans, Pieter, bedankt! Het Ministerie verkast nu naar de residentie van Jan en Ans. Het is tijd voor een haring!

Favoriet blaasorkets zonder enige twijfel; voor alle huis-tuin- en keukenfeestjes…

Echt Brabants! Balkenbrij ofwel Bomballie, even op een zacht vuurtje bakken in de koekenpan, met een in plakjes gesneden appeltje. Heerlijk!

Beste ober??? Jongste Bediende met de Prins!!! Lijsttrekker-anex Drummer/knauwer???

Nieta Br. is tijdelijk invalide, en dan toch van dien aard dat ze een overvol café niet in kan.
De optocht kon ze op het Ministerie bekijken, die trok namelijk ook dit jaar weer aan de burelen voorbij.
Toen eenieder zich hierna in het feestgedruis stortte bleef ze achter op het Ministerie, maar niet alleen.
Enfin… de middag verliep voor sommigen in alle rust, een soort “entre-nous” voor drie wat oudere heren en één dame.
Bijkomend voordeel was dat de al wat oudere heren konden zorgen voor de maaltijd.
Na zessen druppelden de feestgangers binnen.

Ik zat nog wat te suffen, in mijn ochtendjas. Telemanns’ Tafelmusik klaterde uit de boxen, Ellen maakte de soep af en hond Max lag onder de kapstok te dromen. Wat wil een mens nog meer. En daar was de eerste gast. Vriend Jan kwam zich bekommeren om de logistiek, hij vulde de voorraad aan. Fris, monter, nog geen spoor van verval.
“Beetje vroeg, Jan?”
Vriend Jan had zich gisteren volop bezig gehouden met het Jeugdcarnaval van de Voetbalclub. Een enerverende taak, die hij wis en waarachtig tot een goed einde bracht.
Rond etenstijd kwam hij binnen zeilen met de foute verkiezingsfolder. We hebben hem gevoed en daarna naar huis gestuurd.
Was het dan een wonder dat hij als een prins na een schoonheidsslaapje en in alle vroegte op de stoep stond?