Risotto met brandnetels ofwel Risotto alle ortiche

risotto met brandnetels
Ik schreef gisteren al over dat verschrikkelijke zevenblad dat onze tuin in bezit dreigt te nemen. Sommige mensen eten het, ik heb het een keer geprobeerd maar vond het niet echt lekker. Wat wél lekker is zijn brandnetels en dan verwerkt in een superrijke risotto. We eten het altijd wel een keer in het voorjaar. Vaak in Luxemburg omdat de brandnetels daar precies rond onze deur groeien.
Het is nu ook de goede tijd voor mooie jonge brandnetels. Pluk de jonge exemplaren in je eigen tuin of op een stuk grond waar geen honden gepoept hebben. Doe wel handschoenen aan, of als je die niet in de buurt hebt, een plastic zakje om je hand. Pluk alleen de blaadjes, de steeltjes zijn wat taai. Ik plukte vanmiddag mijn brandnetels in de tuin van De Jongste Bediende, die heeft er genoeg. Ik gebruik het recept van Giorgio Locatelli uit zijn boek “Made in Italy”. De hoeveelheid is volgens Locatelli voor vier personen, ik vind dat nogal veel, zelfs als je de risotto als hoofdmaaltijd zou serveren. Zeker voor ons tweeën was het veel teveel, maar wij vinden de restverwerking zo lekker dat ik maar bij voorbaat een flinke hoeveelheid maak. Van het restant maak ik dan de volgende dag gefrituurde rijsballetjes.

risotto met brandnetels

Voor vier personen;
400 gram risottorijst, Locatelli raadt aan om vialone-nano rijst te gebruiken
2 handenvol jonge brandnetelblaadjes (bewaar een paar blaadjes voor de garnering)
2 1/2 liter bouillon
50 gram boter
1 kleine ui, heel fijngesneden
1 glas droge witte wijn
zout en peper

75 gram koude boter in kleine blokjes gesneden
100 gram geraspte Parmezaanse kaas

Blancheer de brandnetels een paar seconden in ruim kokend water met wat zout. Giet ze af en pureer ze in de foodprocessor.
Breng de bouillon aan de kook en zet die naast de risottopan. Houd de temperatuur van de boullon tegen de kook aan.

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui zachtjes glazig.
Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst droog zijn.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door. Doe na 10 minuten de brandnetelpuree erbij. en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan de koude boter en de kaas door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout.

Frituur voor de garnering een paar blaadjes brandnetel in een laagje olie.

kopje espresso toe!

© ellen.

Spaghetti met tonijn en tomaat

spaghetti met tonijn en tomaat
Vandaag de hele dag in de tuin gewerkt en dat was ook wel nodig na deze lange, lange winter. Alle planten beginnen nu uit te schieten, dus ook het onkruid. Vooral dat verschrikkelijk zevenblad! Sommige mensen zijn er dol op maar die wonen denk ik vooral in de grote steden zes hoog. Ik heb er een hekel aan, het woekert overal tussendoor en groeit op dit moment het snelste van alle planten. Ik lees zo hier en daar dat men het zevenblad tot pesto verwerkt. Mooi, onder het mom van “If you can beat it, eat it”, dat zou heel mooi zijn, ware het niet dat ik het gewoon echt niet lekker vind! Een keer geprobeerd maar het was gewoon tien keer niks, zonde van de goeie olijfolie! Geen recept voor zevenblad dus hier. Met brandnetels kun je bijvoorbeeld wél lekkere dingen maken, maar die hebben we nou weer niet in de tuin. Morgen ga ik eens kijken bij De Jongste Bediende en Marleen. Hun tuin is zo groot dat er altijd wel wat brandnetels te vinden zijn. Ik wil risotto met brandnetels maken. Dat is wél lekker!

Vandaag had ik na al dat geploeter in de tuin niet veel zin om nog lang in de keuken te staan. Deze supersnelle pasta biedt dan uitkomst.

  • voor vier personen
  • 1 blik tomatenstukjes of pulp
  • 1 kleine ui, fijngesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 1 blik (130 gram uitgelekt gewicht) dolfijnvriendelijke tonijn
  • wat olijfolie
  • een koffielepel biber
  • wat gedroogde oregano
  • vers gehakte platte peterselie (al een pluk uit eigen tuin!)
  • peper en zout
  • spaghetti voor vier personen

Zet water op voor de pasta.  Verwarm de olijfolie in een ruime platte pan en bak daarin de ui en knoflook even aan. Voeg het blik tomatenpulp, de biber en de oregano erbij. Laat dat even een beetje inkoken.  Doe de uitgelekte tonijn erbij en meng tot je een mooie saus hebt. Kook intussen de pasta met een flinke schep zout mooi ‘al dente’. Giet de spaghetti af en meng ze  door de tomatensaus.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Risotto: Cime di Rapa

DSC_0020
Iedereen wil lente, het gemopper over Het Weer is tot de top tien van conversatie gestegen… Ook wij hebben behoefte aan Lente, frisse mooi groene groenten… Paul had vorige week in ons Dorp al jonge brandnetels gespot; lekker voor in de risotto. Goed plan, maar we vertrokken dit weekend opeens naar Luxemburg en daar bleek de natuur toch ( zoals altijd) iets achter met die van Nederland. Geen brandnetel te vinden…

En toch hadden wij zin in risotto met iets van ‘lentegroen’!  Het aanbod in de Luxemburgse Supermarches is echt Super; voor ieder wat wils… Portugees, Italiaans, Frans… Ook heel typische producten uit deze landen liggen gewoon in het schap. Ik zie vaak groenten die ik niet ken en wil daar dan graag mee experimenteren. Zo zag ik verpakkingen met Cime di Rapa, mooi groene bossen, groente… Het leek me heel geschikt om als vervanging van de brandnetels te gebruiken in een mooie risotto… Experiment dus! En zeer wel geslaagd, we vonden het lekker! Het recept ging maar een beetje op gevoel (internet werkt meestal niet goed op onze verblijfplaats, dus kon ik niets opzoeken. ) Maar toch, mocht je deze mooie groenten ergens kunnen kopen; aanbevolen!

 

  • Voor vier personen;
  • 400 gram risottorijst
  • 2 handenvol blad van de Cime di Rapa blaadjes
  • de steeltjes apart heel fijn snijden
  • 1 1/2 liter bouillon
  • 50 gram boter
  • 1 kleine ui, heel fijngesneden
  • 1 bolletje verse knoflook, gepeld en fijngesneden
  • een handvol gerookt spek, in kleine blokjes gesneden
  • 1 glas droge witte wijn
  • zout en peper
  • 75 gram koude boter in kleine blokjes gesneden
  • 75 gram geraspte Parmezaanse kaas

Breng de bouillon aan de kook en zet die naast de pan waarin  je de risotto gaat maken. Houd de temperatuur van de boullon tegen de kook aan.

Smelt 50 gram van de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui, knoflook en de spekjes zachtjes glazig.
Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst weer droog zijn.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe. Doe de steeltjes van de Rapa bij de bouillon en verwarm ze even. Schep ze dan bij de risotto en roer goed om.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door. Doe na 10 minuten de ook de blaadjes van de Rapa erbij en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan rest van de koude boter en de kaas door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout.

Wij vonden het heel lekker. Ik kan me voorstellen dat je in plaats van deze Cime Rapa wat raapsteeltjes gebruikt (als blad en wat dunne broccolisteeltjes als bite toevoegd… Of gewoon even in Italie of Luxemburg deze mooie groenten kopen…

Ach lezer; reden tot experimenteren met Lentegroenten genoeg… en als er al brandnetels te vinden zijn: “Eat them if you can’t  beat them”! Een prima idee toch?

Toe een stukje Hervékaas

En natuurlijk een kopje espresso!

© ellen.

 

 

 

Lasagne voor 8 personen

lasanga

Je hebt nog wat recepten tegoed beste lezer. Het was hier in het weekend zo druk dat er van schrijven niet veel terecht kwam terwijl er toch een aantal gerechten zeker beschreven moeten worden, zoals deze Zaterdagse Lasagne bijvoorbeeld; makkelijk te maken en genoeg voor een flink gezelschap. Op zaterdag is het hier ‘bezoekdag’, Het Kind, vriend Andy, De Jongste Bediende en vriendin Marleen en niet te vergeten de Keizer van Monera en wie er zoal nog meer even langskomt. We kletsen wat, we borrelen wat en een hapje eten is altijd welkom. Voor mij leuk om ideeën voor meer dan twee personen uit te proberen. Deze zaterdagse maaltijd moet niet te ingewikkeld zijn, niet te duur en aan te passen voor het aantal personen dat te gast is. Zaterdag was ik van plan om een soort Hachis Parmentier te maken met raapsteeltjes maar op de Helmondse markt waar we de boodschappen deden was het zo snijdend koud dat ik de helft van de boodschappen vergeten ben. Het is kermis in Helmond, dat betekent dat de kermis opgebouwd wordt op de plaats waar de markkooplieden normaal staan. Zij moeten dan verhuizen naar de weg langs het kanaal. Ik had oprecht medelijden met de marktmensen; ze stonden daar in de snijdende wind, zonder enige bescherming, brrr. Wij waren in ieder geval zo weer thuis, zonder raapsteeltjes. Dan maar iets zonnigs op tafel, we kunnen wel erwtensoep blijven eten… Lasagne met verse spinazie.

lasanga

  • voor de bechamelsaus
  • 60 gram boter
  • 40 gram bloem
  • ongeveer 500 ml melk
  • nootmuskaat, peper en zout.

Smelt de boter in een kleine pan. Voeg de bloem in een keer toe en roer goed tot de bloem loslaat van de bodem. Voeg er dan de melk met beetjes tegelijk bij en roer tot je een gladde saus hebt. kook even zachtjes door en breng op smaak met peper, nootmuskaat en zout.

  • Voor de vulling
  • 1 kilo verse spinazie
  • 2 uien en 4 teentjes knoflook, fijngesneden
  • 1 kilo gehakt, half om half
  • 3 blikken tomatenstukjes
  • 300 gram lasagne (De Cecco no 112)
  • 200 gram Parmezaanse kaas (of een mengsel van oude Goudse en Parmezaan) geraspt
  • een bolletje buffelmozzarella
  • olijfolie, peper, zout nootmuskaat

Ik had geen zin om zelf lasagne te maken; op zich niet veel werk maar ik koos voor een keertje makkelijk en kocht De Cecco no 112. Mooie dunne vellen die je niet eerst vóór hoeft te koken. Ik gebruikte een bakblik van 39x28x5cm, daar paste alles precies in.

Bak de spinazie in een heel klein beetje olie met een deel van de knoflook en uien tot het geslonken is. Hak de spinazie grof. Giet de bechamelsaus in het bakblik en strooi er wat kaas over. Beleg met een laag lasagnevellen. Bak het gehakt los met de rest van de uien en knoflook. Schep de spinazie op de lasagnevellen en verdeel de helft van het gehakt hierover. Leg hierop weer een laag lasagnevellen. Voeg bij het overgebleven gehakt de tomatenstukjes en kook in tot een mooie saus. Schep de helft van de saus op de lasagnevellen en strooi er met gulle hand kaas over. Leg nog een laag lasagnevellen en bedek die met de rest van de tomatensaus. Leg daarop de mozzarella die je in kleine stukjes verdeelt. Strooi er de rest van de kaas over en zet de schaal 24 minuten in een warme oven (180 graden) .

Geef er een groene salade bij. Genoeg voor 6 tot 8 personen.

Kopje espresso toe.

© ellen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trottole…

lamsschenkels en pasta speciale

De vorm waarin pasta tot ons komt lijkt schier onuitputtelijk. Rond, plat, dik, dun, lang, kort, hol, gevuld. Je kent ongetwijfeld een aantal verschijningsvormen. Een beetje sprokkelen op internet leverde me ruim honderd Italiaanse soorten op, er zijn er nog veel meer. En dan reken ik het gedoe buiten Italië niet eens mee.

Je denkt dat het een vrolijke hobby is van Italiaanse mama’s om zoveel mogelijk figuurtjes en vormpjes te bedenken. Misschien is dat ook wel zo, maar het dient altijd een doel. Elke pasta is ontworpen voor specifiek gebruik. Afhankelijk van vorm en bereidingswijze zijn ze geschikt om dunne sauzen vast te houden. Of juist dikke. Ze zijn bestemd voor de soep, of juist voor salade. Ze kunnen gevuld worden, of ze worden juist sec gegeten.

Bij AH zag ik Trottole liggen, een raar gekrulde pasta. Trottole betekent bromtol, en met enige fantasie zie je waarom. Trottole is ontworpen om wat dunnere sauzen vast te houden. Aangezien ik verwachtte vanavond óók dunne saus over te houden bij mijn stoofpot van lamsschenkels besloot ik die Trotolle maar eens uit te proberen.

Het werk dus écht. De krullen en torderingen van de pasta houden beetjes vocht vast. En omdat de huid van de pasta licht geruwd is sluit de vloeistof ook als een filmlaagje om de kruldingen. Het eet heel prettig weg.

De smaak van de pasta op zich is goed. De pasta verschijnt in de Excellent-serie van AH en is gemaakt van durumtarwe (harde tarwe), zoals het hoort. Ik meen dat de prijs onder de twee euro ligt voor een pondspak.

© paul

 

Rijst-venkelschotel

rijst mét

En dan heb je weer een halve pan rijst als overschot. Je had je nog zo voorgenomen om deze keer een veel kleinere portie te maken, maak uiteindelijk zit je toch weer met een rest om een weeshuis mee te voeden. De hond vindt het heerlijk, maar ook voor hem is het teveel. En weggooien is geen optie!

Hoe deden we dat ook al weer in onze “arme” tijd? vroeg ik me af. Iets met groenten erbij, zoveel was zeker. Ik ben dan maar aan de slag gegaan met wat ik zoal nog in huis had.

  • 1 venkelknol,
  • 2 sjalotjes,
  • 3 tenen knoflook,
  • 1 eetlepel paprikapasta (of tomatenpuree),
  • 150 gram kleine tomaatjes,
  • peper en zout,
  • olijfolie,
  • 1 theelepel gedroogde oregano,
  • scheutje witte wijn,
  • flinke scheut bouillon
  • 250 gram gekookte rijst.

Bak de gesnipperde sjalotten en gehakte knoflook in de olijfolie op een middelhoog vuur aan tot ze mooi glazig zijn. Stort de in blokjes gehakte venkel in de pan en zet het vuur iets hoger. Verdeel de tomaatjes in kwarten en stort erbij. De oregano erdoor, de paprikapasta, de witte wijn en de bouillon. Even flink doorkoken en dan de pan op de kleinste pit. Deksel op de pan en de zaak kan een goede drie kwartier heel zachtjes stoven. De laatste vijf minuten de gekookte rijst mee laten stoven. Afmaken met peper en zout.

  • Opmerkingen:
  • De groente stooft behoorlijk lange tijd. Wil je knapperige groenten, dan moet je de stooftijd fors terug brengen. Ik blijf erbij dat het gerecht op z’n lekkerst is wanneer alle groenten zacht zijn. Samen met de rijst wordt het een heerlijke “fluffy” massa.
  • Indien je het gerecht te nat vindt worden kun je het vocht even inkoken, voordat je de rijst erbij doet. Houd er wel rekening mee dat de rijst een gulzige vochtslobberaar is. (De rijst wordt er ook lekkerder van.)
  • Ik gebruikte de Turkse paprikapasta (Biber), en wel de scherpe. Tomatenpuree moet ook werken…
  • Wat onwaarschijnlijk stom om deze manier van rijstverwerking te vergeten. Het levert zo’n lekker gerecht op!

© paul

Zelfgemaakte cannelloni met eekhoorntjesbrood

cannelloni
Zelf pasta maken is niet echt moeilijk, maar; het is wel makkelijk als je een pastamachine heb en als je echt pastameel kunt gebruiken. Het pastameel is verkrijgbaar in Italiaanse delicatessenwinkels of bij de groothandel. Ik koop het pastameel bij de Sligro, prima kwaliteit De Cecco.
Vandaag maakte ik cannelloni gevuld met gehakt en eekhoorntjesbrood. (Het eekhoorntjesbrood hebben we deze herfst zelf geplukt en gedroogd, je kunt het ook gedroogd kopen bij Italiaanse winkels. In de herfst kun je de paddenstoelen vers gebruiken)
Ik maak pastadeeg altijd in dezelfde hoeveelheid/verhouding, meestal is dat genoeg, soms iets teveel. Voor het receptvan vandaag is de hoeveelheid deeg teveel. Ik sneed van de restanten wat pasta (tagliatelle) die eten we morgen. Je kunt de restanten ook gebruiken voor in de soep of zo.

  • Maak pastadeeg zoals hier beschreven.
  • een flinke handvol gedroogd eekhoorntjesbrood (twintig minuten weken in warm water, gooi het weekwater niet weg, dat komt van pas in de tomatensaus)
  • 1 sjalot, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 400 gram mager rundergehakt
  • zout, versgemalen zwarte peper en wat vers geraspte nootmuskaat
  • 1 eidooier
  • 2 eetlepels fijngehakte verse peterselie
  • 1 buffelmozzarellakaasje
  • 1/2 liter tomatensaus (maken van 1/2 blik tomaten, uitje, knoflook wat basilicum, peper en zout en het weekwater van de paddenstoelen)
  • vers geraspte Parmezaanse kaas
  • olijfolie.

Rol de pasta uit tot vier lappen. Snijd dan acht stukken van 25 cmx25 cm. Er blijft wel wat deeg over, dat verwerk je tot pasta voor in de soep ofzoiets.

Fruit de ui en knoflook zachtjes aan in wat olijfolie. Voeg het gehakt erbij en bak tot het vlees bruin is. Haal de paddenstoelen uit het weekwater en knijp het vocht eruit. Hak ze fijn en voeg ze bij het gehaktmengsel. Bak nog even en voeg peper,zout en nootmuskaat naar smaak toe. Zet het vleesmengsel opzij en laat het afkoelen.

pasta

Rol de pasta uit tot vier lappen. Snijd dan acht stukken van 25 cmx25 cm. Er blijft wel wat deeg over, dat verwerk je tot pasta voor in de soep of zoiets.

cannelloni

Kook de pastavellen in kokend gezouten water in 3 minuten gaar. Schep ze voorzichtig uit de pan en leg ze op het aanrecht.

Roer de eidooier en de peterselie door het afgekoelde vleesmengsel. Schep de vulling nu op de pastavellen. Op ieder vel een mooi verdeeld strookje vulling. Leg op elke vulling een paar stukjes mozzarella en rol de pasta tot cannelloni.

Beboter een ovenschaal en verdeel twee eetlepels van de tomatensaus over de bodem. Leg daarop de cannelloni naast elkaar en zorg dat de schaal mooi passend gevuld is. Schenk de rest van de tomatensaus erover. Schik de rest van de mozzarella over de pasta en strooi er de Parmezaanse kaas over. Zet de schotel in de voorverwarmde oven op 180 graden. Ongeveer 20 minuten.

Kopje espresso toe!

© ellen.

 

Spaghetti met lamsballetjes in tomatensaus…

lamsgehakballetjes

Ik ging een eenvoudige Mediterrane tomatensaus maken en ik bedacht dat ik eindelijk maar eens uit moest zoeken hoe het nu zit in Italië. Soms heet het Sugo, soms Salsa, dan weer Passata. Ik kwam er niet écht uit.

Passata is het resultaat van tomaten koken en daarna door een zeef werken. Dat zou alles moeten zijn, maar de tomatenpulp wordt doorgaans nog gesterilliseert, met toevoeging van smaakmakers, dus is het toch weer meer. Salsa is een benaming die voor allerhande sauzen wordt gebruikt. Tomatensalsa’s worden gemaakt op basis van passata’s, met toevoeging van van alles en nog wat. De beste zijn echter de eenvoudigste (eh…, dan zijn het toch gewoon passata’s?). De benaming Sugo wordt gebruikt voor vleessaus, lijkend op fond. Maar Sugo di pommodoro is een eenvoudige tomatensaus. (Een soort passata?)

De culinaire paus van Italië, Artusi, laat weten dat je sugo niet moet verwarren met salsa. Sugo is een eenvoudige tomatensaus waar hooguit wat knoflook aan wordt toegevoegd. En misschien ook een beetje ui en een vingerlengte selderij. Wat basilicum kan, maar meer moet het niet zijn. Salsa’s, schijft hij verderop in zijn standaardwerk, zijn bewerkelijke sausen, maar de beste Salsa pommodoro is eenvoudig. Gewoon met niks anders dan tomaat, misschien met een kleine toevoeging van…

Nou ben ik sinds mensenheugnis bewonderaar van Artusi. Ik neem hem heel serieus. Zo ook de Italiaanse oma’s op Youtube. En de schrijvers van de grote Italiaanse kookboeken,  Maar snap je lezer, dat ik een beetje simpel wordt van die spraak- en begripvervuiling?

Ik maakte dan maar de simpelste saus die ik kon bedenken. Ik noem hem Salsugo. Het recept als hier beschreven voldeed vanavond voor drie personen:

  • spaghetti naar behoefte,
  • 1 sjalot,
  • 2 tenen knoflook,
  • 1 blik tomatenblokjes,
  • olijfolie,
  • peper en zout,
  • paar takjes peterselie,
  • 500 gram gekruid lamsgehakt.

Fruit in een braadpan (op matig vuur) de gesnipperde sjalot en de fijn gehakte tenen knoflook in de olijfolie. Wanneer die na een paar minuten glazig zijn geworden stort je er de tomatenpulp bij. Verdun de saus met een scheutje witte wijn en een scheutje water tot je een consistentie hebt zoals van dikke gebonden soep. Breng op smaak met peper en zout en laat de saus rustig pruttelen. Proef of het gehakt voldoende op smaak is en kruid eventueel bij. Draai er ballen van en leg die in de saus. Laat het vlees rustig garen. Breng een pan water aan de kook en gaar de spaghetti naar voorschrift. Giet af en dien op. Stort de balletjes en saus op een voorverwarmde schaal en bestrooi met gehakte peterselie. Serveer.

Enkele opmerkingen:

  • Ik gebruikte gekruid lamsgehakt van onze Turkse slager. Dat heeft niks met Italië te maken. Maar het is goed gekruid, met verse koriander, met knof, met scherpe peperpasta, met zout. Je hoeft er niks aan te doen, de smaak klopt. Vaak is gekruid gehakt milder. Het is aan jou om de smaak kloppend te maken. Ook leent het gehakt zich ertoe om meteen ballen van te maken. Sommig gehakt is zo rul dat je het moet binden met brood en ei.
  • De tomatensaus is van een simpelheid die grenst aan infantiliteit, de smaak is overweldigend, altijd weer…
  • Indien je een voor- en nagerecht maakt kun je beslist meer dan drie monden voeden met dit recept.

Ik zit dit stukje te schrijven in de studeerkamer van Marleen. In de belendende ruimte, hullie woonkeuken, zit het kompleet gezelschap te werken aan de Carnavalspèkskes. (Neel roept: ik kom één muts tekort).

© paul

Spaghetti met zalm, lente-ui en rucola

spaghetti met zalm, lenteui en ruccola
We komen allemaal weer in ons ritme van alledag; veel mensen zijn alweer een paar dagen aan het werk. Sommigen, zoals Paul bijvoorbeeld, hebben met Nieuwjaar en/of met Kerstmis gewerkt. Laten we niet vergeten dat er tijdens de feestdagen toch altijd een heleboel mensen aan het werk zijn om voor onze veiligheid en ons welzijn te zorgen…

Maar goed; we gaan over tot de orde van de dag; een heel nieuw jaar om onze goede voornemens in de praktijk te brengen; gezonder leven, meer bewegen, meer aandacht aan je naasten besteden, minder stressen op je werk, even een praatje maken met je bejaarde buurvrouw… Noem het maar op, en spreek het nog maar eens even hardop uit; goede voornemens vervliegen zo snel…

Zo heb ik me onder andere voorgenomen om onze maaltijden beter te plannen; van tevoren een planning maken wanneer we wat eten en me dan niet laten verrassen door ‘onvoorziene omstandigheden’. Ik heb vandaag dus maar eens de maaltijden en boodschappen voor dit hele weekend gepland, én ingekocht! Voor vandaag moest het iets snel-klaar zijn; eerst even naar het verjaardagsfeestje van Sam, daarna spaghetti met zalm,lente-ui en rucola.

  • Voor twee personen
  • stukje gefileerde zalm, in blokjes gesneden
  • 2 lente-uitjes, in dunne ringetjes gesneden
  • 1 theelepeltje bloem
  • wat boter
  • kleine scheutje witte wijn
  • scheutje room
  • handje rucola
  • peper en zout

Zet een pan water met wat zout op voor de spaghetti*). Als het water kookt mag de spaghetti in de pan. Als de spaghetti halverwege de kooktijd is begin je aan de saus; Smoor in een platte pan de lente-uitjes even zachtjes in de boter aan. Voeg er een klein beetje bloem bij en roer goed om. Voeg de witte wijn toe en roer. Voeg er een scheutje room bij en de stukjes zalm. Laat even zachtjes stoven en proef of je er nog peper en zout bij moet.

Giet de spaghetti af en schep ze in een mooie schaal. Giet de zalmsaus erover en schep voorzichtig door. Strooi er wat rucola over en dien snel op.

Kopje espresso toe, en je hebt een snelle, gezonde, smakelijke maaltijd!

@ ellen.

*) ik ga uit van spaghetti met een kooktijd van 11 minuten

Pappardellen met hazenragout…

Manmoedig begon Ellen aan een artikel over de gigantische hazenbouten die ze vandeweek klaar maakte. Ze liep echter vast, en daarna bleef een en ander liggen. Ik mag hopen dat ze er alsnog aan verder werkt…

Prachtige bouten, dat waren het. Maar veel te veel voor ons tweeën. Ze had er dan ook nog eens een swingende, maar zware roomsaus bij gemaakt. En ook daar bleef een hoop van over. Het kostte me al met al weinig moeite om ‘s anderendaags met de restanten een fraaie maaltijd te bereiden.

Ik schraapte het door-en-door gare vlees van de botten en versneed het in heel kleine hompjes. Daarna ging het vlees in de pot met roomsaus. Ik kookte papardellen gaar in een ruime pan gezouten water en goot de pasta af. Er hoefde geen olie bij, de pasta werd zo in de pan met ragout gestort. Even flink omscheppen en dan nog wat grof gescheurde blaadjes basilicum erbij. Klaar!

  • Pappardellen dat zijn brede lange pastalinten. Ze zijn uiterst geschikt om stevige sausen vast te houden, want hun oppervlak is wat ruw.
  • Ik gebruikte die van Albert H., uit hun Excellent-serie. Een prima alternatief voor wanneer je geen zin hebt om je pasta zelf te maken.
© paul