Pasteitjes….

Posted on by
 

pasteitje2
Het was een heel gezellig etentje gisteren, alle gasten waren enthousiast. Ik zal morgen een paar gerechten uitgebreid beschrijven.
Vandaag aten we de restjes. Van de lamsbouten bleef wat vlees over, dat heb ik vanmiddag voor de lunch in fijne reepjes gesneden en opgebakken met een uitje en wat pepers.
Er was ook wat vlees over van de bouillon. Ik gebruikte voor een grote pan bouillon een flinke runderschenkel. Het vlees heb ik gisteren niet in de bouillon gedaan. Ik gaf de gasten alleen een hele lichte bouillon met een paar plakjes verse paddenstoelen en wat verse peterselie.

bouillon1

Vandaag maakte ik ragout van het soepvlees.
Een paar lepels boter smelten, een paar lepels bloem erbij en even verwarmen onder goed roeren. Dan lepel voor lepel bouillon toevoegen tot je een mooie massa hebt.
Het vlees in stukjes snijden en bij de ragout voegen. Wat vers gehakte peterselie erbij een wat peper.
Ik gebruikte gekochte pasteibakjes. Die moeten wel even in de oven knapperig gebakken worden.
Een smakelijk restje!
Gerard at ook een hapje mee. We moeten nog van alles afspreken voor onze reis naar Luxemburg deze week!

En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Afscheid…

Posted on by
 

etentje eikenheuvel 003

Het was er nog steeds niet van gekomen, maar vandaag is het dan zo ver.
Ik neem definitief afscheid van mijn ex-collega’s.
En natuurlijk doen we dat met een diner op het Ministerie.

De eerste gasten druppelen binnen. Er zal vandaag van schrijven niks meer komen.
Tot morgen…

© paul

Preischoteltje met ei, kaas en spek

Posted on by
 

prei1

Alexandera gaf een reactie op het geitenkaasje, ze gaf een goede tip om het spek dat overbleef te gebruiken. Een prima idee! Toevallig bracht Paul deze week weer wat van die heerlijke groenten van collega Skukhorzel mee. Onder andere mooie jonge prei. Iemand schreef: “net zo lekker als de eerste asperges”.

Snijd  de prei in stukjes van ongeveer 7 centimeter en kook ze even in wat water met een scheutje witte wijn gaar.
Laat ze goed uitlekken.
Leg de stukjes prei in een ovenschaaltje en giet er een mengsel van één geklutst ei en wat geraspte oude kaas over.
Ik vergat het spek! Stom, daar ging het om! Dus heb ik het spek er maar bovenop gelegd.
Voor  vegetariërs kan dit recept ook heel goed zonder spek.
Een beetje nootmuskaat erover raspen en 15 minuten in de hete oven op 200 graden.

We aten er een paar lamskarbonaadjes bij en aardappeltjes met wat rozemarijn.
En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Geitenkaasjes met spek…

Posted on by
 

16 oktober 012

Ze zijn intussen alweer een paar weken van de schappen verdwenen, de geitenkaasjes met spek.
Het gebeurt wel vaker dat onze plaatselijke AH besluit spulletjes te verwijderen uit het assortiment, doorgaans omdat er in ons dorp te weinig belangstelling voor is. In dit geval kwam er wel iets voor in de plaats, kaasjes uit hun Excellent-serie. Kleiner en duurder (over kwaliteit kan ik niks zeggen, ik heb ze niet geproefd).

Toch vervelend. Wij waren per slot vaste afnemer. Graag mochten we de kaasjes gebruiken om snel een salade mee aan te kleden.
De oplossing voor het probleem lag echter zo voor de hand dat het eigenlijk te dom is voor woorden: je maakt ze zelf!

We schaften een plakje zachte geitenkaas aan en een ons ontbijtspek.
Van de kaas draaiden we ballen, het spek wikkelden we eromheen.
Even in de koekenpan en klaar. En weet je wat? Ze waren lekkerder dan de pre-fab kaasjes, echt waar.
De rest van het ontbijtspek gaat om de andijvie, of bij de gebakken eieren, het komt wel op.
Soms liggen oplossingen zo voor de hand dat je ze eenvoudigweg niet ziet…

16 oktober 001    16 oktober 005

© paul

Simpelste spaghetti van de wereld…

Posted on by
 

16 oktober 024

Slechts vierentwintig uur geleden zat ik aan ditzelfde toetsenbord een euforisch verhaal te maken over de na-zomer, gebak en een luie dag. Nu druipt het water uit mijn haar.
Op de verst van ons huis gelegen plek van de ochtendwandeling braken de eerste regendruppels door. Tegen de tijd dat ik terug kwam in het dorp was er geen vezel aan mijn lijf nog droog. De hond maakte het allemaal niet veel uit, hij had geen enkele behoefte om op te schieten en snuffelde en treuzelde als altijd. Ik niet!
Laat ik het erop houden dat de regen goed is voor de paddestoelen.
Enfin, kachel aan, Haydn’s Symfonie no 40 in de cd-speler (de geluidsinstallatie doet ook maar halve tijd wat ik wil!) en nog maar eens de simpelste spaghetti van de wereld te beschrijven.

Ik deed olijfolie in een grote platte pan. Daar ging een gedroogd pepertje bij (om de olie een pittige smaak te geven), drie forse tenen gesnipperde knoflook en een heel fijn gesneden vers pepertje, ontdaan van zaadlijst en zaadjes. Ik liet dat alles zacht smoren, ik keek er wel voor uit dat het niet te hard zou gaan. Intussen kookte ik de spaghetti beetgaar. Ik schepte de spaghetti door de olie en maakte het gerecht af met wat verse basilicum. Klaar!

We aten er zelfgemaakte spekkaasjes vooraf en dronken een glas Barbera.
En dat was dan meteen het eind van de zomer.
Vanavond eten we klapstuk in bier en andijviestamppot.

© paul

Klapstuk op herfstige wijze…

Posted on by
 

andijviestamppotje met klapstuk 001
Klapstuk wordt gesneden uit de borst van het rund. Het is grof vlees en vrij vet. Het wordt gestoofd, maar vaker nog gekookt. Het vlees moet lang opstaan. Ziedaar een aantal redenen waarom ik denk dat het nog zelden wordt aangeboden, de moderne consument zoekt iets anders…
Klapstuk ligt nooit zomaar in de vitrine. Je moet er altijd om vragen en de kans is niet gering dat de slager je het gewenste niet zomaar kan leveren.
Ik had vanochtend geluk, ik kon zomaar een mooi stuk kopen.
Het recept is voor vier personen.

Klapstuk op herfstige wijze:

700 gram klapstuk
100 gram gerookt ontbijtspek in plakjes
1 grote ui in ringen
1 winterwortel, klein gehakt
3 takjes tijm
2 kleine laurierblaadjes
1 handvol grof gehakte peterselie
2 flesjes bockbier (66 cl)
peper en zout

Ik sneed het vlees in forse dobbelstenen en ik verwijderde een deel van het vet. Ik werkte wat peper en zout door het vlees.
Ik nam een aarden pot met deksel (ovenschotel of braadpan mag ook, als-ie maar afsluitbaar is) en bekleedde de boden met de helft van het gerookte spek. Daarop legde ik een deel van het klapstuk. Dan de groenten en kruiderij en daarop de rest van het vlees. Ik dekte het geheel af met de rest van het spek. Vervolgens goot ik er zoveel bier bij dat het vlees nét onder stond. Dat bleek door de vorm van de pot precies twee flesjes te zijn.
Ik sloot de pot af met een deksel en zette hem in een voorverwarmde (hetelucht)oven. Bij 170 graden gaarde het vlees in twee uren.

Het recept is een afgeleide van iets dat Wina Born “Klapstuk uit Brugge” noemt.
In haar recept gebruikt ze licht bier en veel minder wortel. Wel gaat er dan weer een schep suiker bij.
Ik heb die schep suiker ondervangen met de wortel en het bockbier, die in mijn recept fungeren als zoetmakers.
Achteraf bedenk ik dat de smaak nog veel herfstiger had gekund, bijvoorbeeld met jeneverbessen en gedroogde paddenstoelen. Zoals beschreven was het echter ook prima.

We aten er een stamppotje bij van rauwe andijvie.

andijviestamppotje met klapstuk 016

© paul

Even leuteren…

Posted on by
 

leuteren 012

Of we de twintig graden vandaag nog halen is maar de vraag, maar een goede achttien moeten er toch wel in zitten. Het is mijn eerste vrije dag, vandaag begint mijn vakantie. Maar liefst drie weken gaat die duren.
Tijdens de ferme ochtendwandeling bedacht ik dat het vandaag wel eens de laatste echte na-zomerdag zou kunnen zijn. Morgen wordt het koud. Ik pas de maaltijden maar aan aan de weersomstandigheden. Vandaag dus spaghetti met een salade, en misschien wel een koel glas rozé. Morgen zuurkoolstamp uit de oven met een ferme witte wijn uit de Elzas. Dat liep ik te bedenken…
Een mij vaag bekende mevrouw sprak me in de winkelstraat aan. Over de hond: “Wat een mooi beest is het toch!”
“Ja mevrouw, dat vinden wij ook.”
Ik kreeg er grif goeie zin van.
Het was rustig in de zaak, dus schoot ik binnen bij Yvonne van de Banketbakker. Even leuteren en “en passant” een appelgebakje kopen.
Ik ga dat nu in het zonnetje zitten opsnoepen. Een potje sterke koffie erbij, wie maakt me wat?
Ik heb mezelf ontheven van de plicht om de krant te lezen. Of ik me er ook aan houd valt nog te bezien.
Voorlopig dient de krant alleen als Sudokuleverant.
Voorts ligt er een stapel boeken op me te wachten, een paar speelfilms en een documentaire over Günther Grass. Verder hoef ik niks…
Nee, dat komt helemaal goed vandaag.

© paul

Stilleven met armagnac en kastanjes…

Posted on by
 

armagnac 005

De foto schoot ik op zondagochtend, 23 september van dit jaar. Ik had gewerkt en bij thuiskomst maakte ik nog even een ommetje met de hond. Door het gemeentepark. Het was een aangename zonnige ochtend, als ik me goed herinner. En daar lagen ze weer, fonkelend in het vroege ochtendlicht. De vruchten van de paardenkastanje. Je kunt er niks mee, ik schreef het vorig jaar rond deze tijd ook al. Maar ze waren zo mooi… Ik heb de zakken van mijn jack vol gepropt en ben naar huis gegaan.

Op de keukentafel stond een glas Armagnac voor mij, netjes afgedekt met folie om de alcohol niet te laten verdampen. Ellen had dat mee gebracht van het allerlaatse feestje bij het Café aan de Overkant. Daar was ‘s nachts door personeel en stamgasten een eind gemaakt aan de beperkte voorraad drank die nog restte.

Om toch iets met die kastanjes te doen maakte ik dan maar dit stilleven. Ik was er wel tevreden over. En de Armagnac smaakte me daarna des te beter.

© paul