Wij hebben vakantie en verblijven sinds zaterdag in ons vertrouwde huisje in Luxemburg. Het is gezellig hier, alle vaste campinggasten waren er dit weekend. Fijn om elkaar nog vóór de winter even te zien en te spreken. Ook buurman Jaap en zijn zoon Tim waren present. Ze maakten er een echt mannenweekend van; hardlopen, vuurtje stoken en vissen. Onder de camping stroomt het riviertje de Eisch, een snelstromend watertje. Soms rustig en onschuldig ogend, soms een woeste, brede stroom die zelfs af en toe een stukje van het dorp onder water zet. Het riviertje heeft een rijke biotoop; waterplanten, waaronder waterkers, verschillende soorten vis en allerlei waterinsecten, af en toe zelfs een rivierkreeftje. Mooi, en dat wil men hier zo houden. Vissen is streng verboden. Sommige stukken worden verpacht voor flinke bedragen per jaar. Degene die het stuk pacht verplicht zich ook de boel te onderhouden. Jarenlang was het stuk rivier bij de camping verpacht aan een oude meneer uit de stad. Hij viste er af en toe op forel. Met grote lieslaarzen in het riviertje staand haalde hij de vis uit het water. We kregen regelmatig een paar forellen van hem, zorgvuldig verpakt in schoon gras. Ondanks het verbod en de hoge boetes als je gesnapt wordt, willen sommige campinggasten toch nog wel eens een visje verschalken, stiekem. Hoewel, ik heb wel eens een paar pubers triomfantelijk de camping op zien wandelen met tussen hen in een grote stok waar een heleboel forellen aanhingen. Hun moeder riep ze meteen tot de orde; ze had de vakantie ervoor al ergens € 200,- moeten betalen voor een genegeerd visverbod. Goed, Jaap en Tim weten hun plekje te kiezen en zorgen wel dat ze niet gesnapt worden. Ze vingen deze keer niet veel maar hadden een fijne middag. Eenmaal terug hadden ze geen zin om de forellen schoon te maken en te bakken en aldus belandden de vissen uiteindelijk in mijn vispan. Uiteindelijk, want eerst moesten we ze nog schoonmaken en dat is een lastig klusje als je weinig faciliteiten hebt.

In Frankrijk op een camping aan de Allier waar veel gevist wordt hadden ze een prima oplossing; een speciale visschoonmaak-spoelbak. Handig met een vuilnisemmer eronder. Nou ja, Paul klaarde het klusje hier in het zonnetje aan een buitenkraantje en dat ging ook prima. Mes in het gaatje onderin de buik steken, naar voren halen en de ingewanden eruit wippen. Even goed spoelen en klaar is je vis. Kraantje schoonmaken moet natuurlijk wel.
Ik besloot ze zo simpel mogelijk klaar te maken, gewoon bakken in zonnenbloemolie, wat peper en zout in de buikholte en bestoven met een klein beetje bloem. Truite á la meunière, op de manier van de molenaarsvrouw. Het was één grote forel, ik schat een goed pond en één kleine. De baktijden verschilden dus. Reken voor zo’n grote forel 15 à 20 minuten totaal. De kleinere 10 tot 15 minuten. Serveer met een schijfje citroen.

Wij aten er een simpele salade bij en wat luchtige aardappelpuree. Een glas Luxemburgse Pinot smaakte er prima bij.
Kopje espresso toe!

©ellen.