Kalfslapjes met artisjokken

kalfsvlees met artisjokken
In Luxemburg kocht ik prachtig kalfsvlees van kalfjes uit Septfontaines (je kunt in Luxemburg op de verpakking precies zien waar de dieren zijn geboren, waar ze geleefd hebben en waar ze geslacht zijn) Deze kalfjes zijn grootgebracht in de heuvelachtige wei tegenover onze camping. We kunnen zelf zien dat ze daar een prima leven hebben gehad, mooi kruidachtig gras gegeten hebben en niet opgefokt zijn in een te kleine box. Het vlees van deze kalfjes smaakt ook beter, is minder waterig en kleurt niet zo bleekrose. Alle reden dus om af en toe wat van dit vlees te kopen en in de vriezer te bewaren. Ik maakte deze filetlapjes als volgt klaar;

  • voor twee personen
  • 2 grote of vier kleine kalfslapjes (filets)
  • boter om in te braden
  • 1/2 l blik artisjokkenharten, uitgelekt en de artisjokken in vieren gesneden (vers mag natuurlijk ook, maar die zijn hier niet altijd te koop helaas)
  • 1 ui, fijngesneden
  • 1 teentje knoflook, geplet en fijngesneden
  • een flinke eetlepel kappertjes
  • scheutje witte wijn, scheutje room
  • eetlepel fijngesneden platte peterselie.

Verhit de boter in de pan en bak daarin de kalfslapjes zo dat ze van buiten bruin en van binnen nog mooi rosé zijn. Haal ze uit de pan en houd ze warm. Bak dan de ui en knoflook lichtbruin en blus af met een scheutje witte wijn. Roer alle aanbaksels los en voeg de room toe. Doe er dan de in partjes gesneden artisjokken bij en de kappertjes. Laat nog even inkoken en leg de kalfslapjes terug in de saus om nog even door te warmen en strooi er de peterselie over.

Geef er een groene salade bij en wat brood om de saus op te dippen.

Kopje espresso toe!

© ellen

La Nuit de Varennes…

vakantie zomer2013 St Menehould

Een simpel, niks zeggend vakantiekiekje, denk je dan. Een aandenken aan een Frans provinciestadje onder een sombere zomerhemel. En nog een beetje lullig ook… Ja, dat denk je dan…

Maar niets is minder waar en schijn bedriegt.

Op exact de zelfde plaats waar Ellen nu wat dromerig slentert, daar op die brug, werd op de late avond van 21 juli 1791 Lodewijk de XVIe met vrouw en kindertjes opgepakt door een Revolutionair Comité. De koninklijke familie was aan de vooravond van de Franse revolutie gevlucht uit Parijs. Het reisdoel was Montmédy, tegenwoordig een Franse stad, maar in die dagen onderdeel van Belgisch Oostenrijk. De paters van Orval hadden boven op het fort van Montmédy een herberg in bezit. Daar zou de koninklijke familie worden ondergebracht, in afwachting van betere tijden. Het heeft niet zo mogen zijn. De familie werd gearresteerd, terug gevoerd naar Parijs en in de loop van het jaar 1793 geëxecuteerd.

Daar op die plek, op die brug in Varennes-en-Argonne. Denk in plaats van die spijkerbroek een wijdvallende reisrôbe, verander dat rood haar in een asblonde pruik en plaats een breedgerande hoed op het hoofd en je ziet Marie-Antoinette staan.

 

Fin de vacance…

fin de vacance

De vraag of het Ministerie definitief op z’n gat ligt kan ik gelukkig ontkennen. Maar wanneer mij die vraag gesteld wordt in de plaatselijke super (door meer dan één passant) dien ik toch even achter m’n oor te krabben…

Nee, we liggen niet op ons gat. We waren even met vakantie. En natuurlijk ken je de ellende van ons internetbereik in het Rijkste Land van de EU. Nou, in Frankrijk was het nog belabberder. Dat wil zeggen, op de plaatsen waar wij verbleven. Niks geschreven dus…

Donderdag kwamen we thuis. En er had die dag nog een stukje op de website geplaatst moeten worden. Maar toen kwam de Keijzer van Monera even langs, en Marleen en de Jongste Bediende, het Kind en Andy. En we spraken de ontdekte wijnen aan, de bieren, worsten en hammetjes. Niks geschreven dus…

Vrijdag was wasdag. En natuurlijk moesten we naar het Café van Meester Jan. Nou, geloof maar niet dat ik daarna nog een artikel kon schrijven. Ellen overigens ook niet…

De zaterdag verliep al bijna als van ouds. We bezochten de zaterdagmarkt in Helmond. De garnalen waren schandalig duur (onze visboer was het daar roerend mee eens), de oesters kostten minder dan een frikandel. Dat dan weer wel..

Evengoed hadden we die avond zeven eters. Een Bourgondische maaltijd werd het; vooraf kaassoesjes ofwel de echte Bourgondische Gougères, gevolgd door een mooie stoofpot, een echte Boeuf Bourguignon. Erbij om in sfeer te blijven, aardappelpuree met truffelboter en een salade. Ons gezelschap was tevreden. Een kopje espresso toe kwam er niet van, er moest nog meer bier en wijn geproefd worden…

Tja en vandaag lummelden we maar wat door de dag; een beetje lezen en beetje televisie kijken. Een deel van de vakantiefoto’s op Flickr gezet en daarna een paar oesters met een glas Chablis om de vakantie af te sluiten.

Morgen beste Lezer, doen wij weer verslag van wat er hier gegeten en gedronken wordt. Je hebt nog een heleboel vakantieverhalen van ons tegoed, maar nu gaan we toch eerst even Zomergasten kijken.

© Paul en Ellen