Vandaag dus maar uit gaan eten, want ik moest mijn werkzaamheden doen in de bouw en Marleen moest een kado voor mij kopen, want ik wordt morgen maar liefst 43.
We zijn naar de buren van Paul en Ellen gegaan, ik heb een heerlijk lam’s kotteletten gegeten en Marleen Indonesische kip. Verder ik lekker 4 Duvels gehad, en Marleen 3 dommels.
© Jongste Bediende
Het eten was gewoon makkelijk voor mij, maar ben zelf meer een pasta liefhebber. De dames hadden natuurlijk wel hun best gedaan, bedankt meisjes.
Wat de pot morgen schaft voor mij en Marleen weet ik nog niet, maar dat zien we morgen wel, tot dan!
© Jongste Bediende
Nou eindelijk is het gelukt om deze foto erop te krijgen. Gisteravond dus veel werk mee gehad. Toen ik gisteren dus bij de griek was zag ik in de keuken daar een oude heetwater machine staan. Deze machine staat hier dus om de afgewassen produkten even af te spoelen met HEET water, waarna de borden en bestek vlugger drogen. Deze machine is een Hobart machine. Enkele jaren geleden was van deze machine de seal defekt ( seal = teflon afdichting op de as van de motor om lekkage te voorkomen ), mij werd toen gevraagd of dit te repareren was. Hierop zei ik” nee dat kun je vergeten, deze machine is reeds 40 jaar oud”. Echter de toenmalige eigenaar was echt gehecht aan deze machine, en wilde perse zeker weten dat er geen onderdelen meer voorhanden waren. Dus ik een foto van de machine genomen en deze via e-mail verzonden naar de fa. Hobart, met het verzoek of hiervoor nog een seal te verkrijgen zou zijn ( diep in mijn hart wist ik natuurlijk dat dat toch niet zo zou kunnen zijn, gezien de leeftijd van de machine leek het mij stug als ze hem al zouden kennen). Het tegendeel bleek echter waar te zijn, want toen de ontvanger van mijn e-mail zijn e-mail open had staan, kwam er bij Hobart toevallig een oudwerknemer van hun voorbij het scherm gelopen die deze oude machine onmiddellijk herkende. Hij wist zelfs te vertellen dat er nog 2 seals van deze machine op voorraad lagen in een magazijn in België. Deze werden onmiddellijk naar mij toegezonden, waarna deze ingebouwd werd. Nu nog, 2 jaar later ( 42 jaar oud dus ) werkt deze machine nog steeds. Kortom kwaliteit van vroeger!
© Jongste Bediende
In het log van dd 14 oktober schreef ik al over de gebroeders Esposito. Wéér meerdere prijzen gewonnen. Ze maken ook echt prima pizza’s die jongens. En heel bijzonder is het dat ze voor mij altijd een “pizza ellen” maken. Ik liep vandaag niet lekker ( verkeerde voet uit bed ofzo???) en had ook geen zin in koken; dus “pizza ellen” gehaald bij de gebroeders Esposito van Restaurant Al Vezuvio.
“Pizza ellen” is een pizza met tomatensaus, ham, veel kaas, héél veel knoflook en artisjokken.
Paul is nog steeds bezig met de koolhydraten en koos voor een simpele pan gebakken bloedworst met een appeltje
Heb ik net een pagina met 27 kantjes geschreven, alles weg. Morgen opnieuw proberen!
Feta mag alleen feta heten wanneer hij uit Griekenland komt. Die uitspraak is gisteren gedaan door het Europese Hof in Luxemburg. De kwestie sleept al langer, de Europese Commissie deed daarover al een uitspraak in 2002. Net als Parmaham, Bordeauxwijn of Champagne is nu ook Fetakaas een beschermde naam, en mag alleen in Griekenland onder voorwaarden worden geproduceerd. De belangrijkste makers zijn echter Denemarken en Duitsland, en ook in Nederland wordt de kaas op steeds grotere schaal geproduceerd. Het argument dat de Fetakaas al duizenden jaren deel uit maakt van de culturele geschiedenis van Griekenland was het doorslag gevend voor het Hof. Wat vindt ons eigen Ministerie daarvan? Griekse feta wordt nagenoeg altijd gemaakt van schapenmelk, de buitenlandse van koemelk. De smaken verschillen dus, maar we vinden ze beiden lekker en hebben geen uitgesproken voorkeur. Wel is de Deense feta vaak aan de zoute kant, overbodig en alleen gunstig voor de producent (blijft langer goed). Zaak is een goede kwaliteit te kopen, vraag maar aan de kaashandelaar. Twee gedachten: Duitsland, Denemarken en de ander Eu-landen zullen uiteraard blijven doorproduceren. Hoe gaat die kaas heten? Griekse Witte? Verder wordt er in Griekenland zoveel feta gegeten dat ze zelf niet in staat zijn voldoende te produceren. Al jaren importeren ze met name uit Denemarken, en in grote hoeveelheden. En hoe heet dan die kaas?…
© paul
Vanavond meer!
Wat er ook gebeuren zal, het Ministerie blijft verslag doen ván.
Het gedoe met Flicker -op of -auf, geeft nog wat verwarring, maar ook dat komt goed!
Heerlijk zo’n snelle student.
Nadat het Ministerie het web-log had afgesloten werd het rustig op de burelen. Tijd voor enige overpijnzing, bespiegeling en nog een glas wijn. Het Ministerie ontkurkte de laatste van de “grote flessen”. Een Margaux, Deuxième Cru Classé, jaartal 2000, van het Château Rauzan-Gassies. Die had best nog een paar jaar mogen liggen, maar dat lukt nooit op dit Ministerie. Evengoed een wondermooie wijn, een wijn zoals je maar een enkele keer in het jaar drinkt… We zetten de fles op het log, niet om de lezer de ogen mee uit te steken, maar om de herinnering te bewaren. Het web-log is per slot ook ons archief.© paul
Het prentje is van Wilhelm Busch.
Vandaar dat we vanaf morgen een spoedcursus gaan geven voor de bedienden van het ministerie, zodat zij in tijd van nood ook gewoon door kunnen gaan met het vertellen; over wat er gegeten dient te worden, wat en hoeveel je zoal kunt drinken en andere, niet ter zake doende, verhalen.
Eventuele “vreemde berichten” moeten dus als “oefening” worden gelezen.