Slachtfeest…

In ons dorp staat het Boerenbondsmuseum. Altijd een bezoekje waard. Het hele jaar door vinden er allelei evenementen plaats, vandaag is het slachtfeest. November is de Slachtmaand. Het feest wordt al enkele jaren in, en rond het museum gevierd, maar ik was er nog nooit geweest. Vandaag dus met de camera op pad. Onze dochter kwam wat later. De dag begon al vroeg, ik wilde zien hoe het varken “op de leer gehangen werd”. Dat is nog een heel karwei.  Zo’n beest weegt ongeveer 150 kilo. De slager hangt, samen met de vrijwilligers van het museum, de varkens op een brede ladder, of een leer, zoals ze hier zeggen. Er waren 6 varkens. Het vlees wordt in stukken verkocht. Ook wordt er ter plekke worst en gehakt van gemaakt.  De wethouder van onze gemeente maakt de worst en versjouwt af en toe een half varken. De eerste bezoekers komen nu ook. De koffie is klaar en de pannenkoeken met spek verspreiden een heerlijke lucht. Hendrikje lust wel een pannenkoek met spek als ontbijt. We kopen een tong met keelstuk, zult, balkenbrij, en een stuk spek om te koken. In het museum drinken we koffie, en ontkomen er niet aan om “lotjes” te kopen. Het is inmiddels druk en heel gezellig binnen. Er is echte erwtensoep, bonensoep en koffie met vlaai. Een borreltje hoort natuurlijk ook bij de slacht! Wie nog even wil kijken moet zich haasten, het feest duurt nog tot 17.00 uur.

© ellen

KERSTMIS 2005…

Je kan er niet vroeg genoeg bij zijn.

Wij zijn mensen met hele vaste gewoonten. Ieder jaar met Hemelvaart gaan we met z’n allen kamperen in Luxemburg, en dan eten we asperges. Kerstmis vieren we al jaren met dezelfde club mensen. ‘s Middags vertier voor de kinderen, spelletjes in de bossen, speurtochten of een sprookjesverkleedpartij. De avond eten we met zijn allen, met tussendoor zang en of ander vermaak.
Ook het tafelkleed is zo’n vaststaand ding: we kopen stof op de markt (zo goedkoop mogelijk) dat dient dan als tafelkleed. Zonde om weg te gooien, dus maken we er na kerst een carnavalspak van.

Waar het nu vandaag om ging, nog een vast gewoonte is, dat we op Zjak zijn verjaardag alvast beginnen te verzinnen wat we gaan doen met kerst, en belangrijker nog, wat we gaan eten.

Dat heeft in het verleden al tot grote feesten geleid, het afspreken wat we eten.
Iemand had zelfs uitgevonden dat het in Engeland een vaste feestdag is. De eerste zondag voor de Advent, ze noemen dat daar Stir- up Sunday. Op Stir-up Sunday wordt de kerstpudding gemaakt. Dat moet ruim van te voren, want hoe langer zo’n echte kerstpudding staat, hoe lekkerder hij wordt. Wij hebben één keer kerstpudding gemaakt, en sinds dien is het ook vaste gewoonte geworden om het kerstdiner te bespreken met de hele club op Stir-up Sunday. Uiteindelijk verandert de kok, ik dus, het menu gewoon weer zodat het ook uitvoerbaar wordt, maar het is altijd heel gezellig. Dit jaar gaan we het anders doen. Verzoeken, tips en ” wie wat echt niet lust” mogen vanaf nu via dit weblog worden ingediend. Ook mensen die niet bij de club horen mogen reageren. Een uitgebreid menu dus voor zo’n 22 personen. Wie heeft een goed idee? Of wie zoekt nog zoiets. we hebben de menu’s van vele jaren bewaard, misschien kan een ander gezelschap er iets mee doen? We willen, zoals altijd, een hele avond lang eten, en niet teveel werk hebben.
Op Stir-up Sunday wordt dan het defenitieve menu bekentgemaakt.

CHINEES SOMS WEL LEKKER…

Vanavond niet gekookt vanwege jubileum. We moeten allebei werken dus een feestje zat er niet in, maar gezellig uit eten gaan hebben we al een tijdje niet meer gedaan.

Toen moesten we nog kiezen waar naar toe! En dat is moeilijk hier in Nederland. We hebben deze zomer zo heerlijk gegeten in Frankrijk Duitsland Belgie Luxemburg, maar hier in onze buurt is het altijd gedoe, van te duur, tot niet lekker, te chique enz enz. Maar vooral; Wij vinden de prijs / kwaliteit verhouding in Nederland nergens op slaan!!!! Maar misschien zijn wij wel veel te kritisch.
We besloten dus maar naar een Chinees restaurant te gaan in de buurt. Een van de weinigen die nog géén “lopend buffet” heeft. Wij hebben er een hekel aan om met een bordje in de rij te moeten staan, en willen vriendelijk bediend worden aan tafel. En dat doen ze daar nog.
Wij eten er af en toe, en altijd hetzelfde menu, ervan afwijken bleek eerder niet goed.
Wij eten altijd vooraf Dim Sum; gestoofde garnalen, en dan Peking eend met pruimensaus.
Een Pinot uit de Elzas erbij en espresso toe.
Was het toch een beetje feest. De Dim Sum was lekker, er mocht misschien wat kruiden onder in het mandje, ziet er mooier uit en geurt lekker.
De eend was, is, altijd prima. Lekker knapperig geroosterd, pruimensaus beetje zoet voor mij, maar dat moet zo. Groenten verschillende soorten mooi van kleur en aardig op smaak.
De espresso slap.
Personeel echt vriendelijk, rekening redelijk.

Dit klinkt misschien een beetje negatief, maar het kan voor minder geld echt anders. Bijvoorbeeld bij “onze Chinees” in Septfontaines (Lux) Zheng!

Voor hetzelfde geld aten we bij Zheng:
Klein hapje als je binnenkomt; meestal stukje kip met sausje.
Jacobsschelp met Jacobsmossel met beetje miehoen in soja saus met koreander
Bouillon met Chinese paddestoelen of met (heel heet) citroengras en pepers.
Dim Sum 4 verschillende soorten in een mandje gestoomd op bladeren en kruiden, met sojasaus.
Een grote, hele, Dorade, gebraden in de oven en gloeiend heet op tafel met een saus overgoten.
Een schaal lamsvleesstukjes met lenteuitje en pepers.
Een schaal met Peking eendenpootjes (wat een woord)
Een desert een soort Dim Sum, maar dan gevuld met vruchten en door kokos gerold, met een sausje van verse vruchten en een bolletje ijs.
Espresso toe. Erbij een fles Pinot Markusbierg Schengen. Tja, het wordt hoog tijd voor vakantie.
Oja, dat alles geserveerd door heel vriendelijk, behulpzaam personeel, in een werkelijk prachtige ambiance. De inrichting is authentiek Chinees, de stoelen ook. Dat zit niet allemaal even gemakkelijk, maar ze zijn allemaal anders, en het personeel helpt je ruilen tot je de goede stoel gevonden hebt.
Dat moet ook wel want zo’n maaltijd duurt een hele lange avond.
Helaas heb ik geen foto’s van het mooie interieur en het lekkere eten daar.
Dat komt nog wel!