Naar de markt in Helmond dat zat er nog niet in vandaag, maar er moesten toch
dringend boodschappen gedaan worden. Gewoon te voet naar de buurtsuper, dat
moest te doen zijn! Een beetje wiebelig nog in de benen en, zo bleek wel, nog
wat wiebelig in het hoofd, toog ik met mijn superboodschappenkarretje, naar onze
supermarkt. Vergeten een lijstje te maken, maar er is van alles op! Dus maar dat
ingekocht, waarvan ik dacht dat we nodig hadden, lekker vers, kaas, groenten,
fruit, frisdrank…Dan kom je bijna tot voer voor psychologen…
Met een kar vol groenten, fruit en frisdrank kwam ik thuis. Dat zullen we dan
wel nodig hebben dacht ik nog. Paul zag onmiddelijk dat het ingrediënten voor
ratatouille waren, Vreemd, ik had heel andere ideeën. Winter wordt het, de klok
gaat vandaag terug en het begint aangenaam koud te worden. Tijd voor zuurkool en
varkensvlees!
Gelukkig waren er nog twee mooie dikke schouderkarbonades in de diepvries en
puur op gevoel had ik een pakje biologische zuurkool gekocht. Tussen de aankopen
trof ik ook nog een stukje Munsterkaas, prima voor een mooie
einde-herfst-maaltijd!
De zuurkool heb ik een half uurtje zachtjes gestoofd met een scheut witte
wijn en een paar fijngesneden stukjes spek.
Karbonaden met Munstersaus voor twee personen:
- twee dikke schouderkarbonaden (biologisch natuurlijk)
- wat boter, peper en zout
- scheutje witte wijn (een droge Riesling is prima)
- een theelepel komijn, 1 blaadje laurier
- 1/4 l. room
- 100 gram Munsterkaas, in kleine blokjes gesneden
Wrijf het vlees in met peper en zout en bak het in de boter rondom bruin.
Blus af met de witte wijn en voeg de komijnzaadjes toe. Laat de karbonaden zo 45
minuten zachtjes stoven. Doe er eventueel wat bouillon bij. Haal het vlees uit
de pan en houd het warm. Voeg dan de room toe en laat de saus wat inkoken. Smelt
de kaas in de saus en roer tot je een mooie gladde massa hebt. Dien het vlees op
en giet er wat van de saus over.
Serveer het vlees met de zuurkool met wat uitgebakken spekreepjes en gekookte
aardappelen.
Voor twee personen bleek dit teveel saus, geen paniek, van het restant maken
we morgen een mooie soep voor bij de lunch!
Een stukje appeltaart toe met natuurlijk een kopje espresso!
© ellen.
