Een kop vol snot en ogen als spleetjes. Te weinig adem voor een lange wandeling en geen zin in een goed boek. Dat is zo ongeveer de stand van zaken op dit moment. Enfin, ik denk dat ik het gedoe snel moet couperen. Ik grijp terug naar een probaat middel van de helaas te vroeg overleden dichter en performer Johnny van Doorn. Ik maak zijn knoflooksoep regelmatig, en ik weet absoluut niet wat er nu zo gezond aan is, maar ik kikker er altijd mirakuleus van op. Deze keer (zoals nagenoeg élke keer) rommelde ik wat met de samenstelling zoals de Dichter die beschreef. Ik geef je het recept van mijn actueel brouwsel.
- 2 liter bouillon,
- 2 bollen knoflook (= 30 à 40 teentjes),
- ‘n paar takjes selderie,
- 1 lauwrierblad,
- 1 takje thijm,
- 3 blaadjes salie,
- 10 gekneusde peperkorrels,
- ‘n snuifje oregano.
Haal de velletjes van de de knoflooktenen en doe ze in de bouillon. Voeg de rest van de ingrediënten toe en zet de bouillon op een hoog vuur. Wanneer het geheel kookt kan de pan op het kleinste vlammetje en de soep mag één uur trekken. Zeef daarna de soep en verwijder de kruiderij. Pureer de knoflooktenen en doe ze terug in de soep. Klaar!
Opmerkingen:
- Met bovenstaand recept maak je in feite een basissoep. Wil je wat meer vastheid, wat stevigers, voeg dan vanaf het begin in blokjes gesneden aardappel toe. Hoeveel hangt af van hoe dik je de soep wilt hebben. Ook experimenten met tomaat en aubergines leverden heel aardige resultaten op.
- Ik had nog een metworstje liggen. Ik sneed een stuk in kleine dobbelsteentjes en liet die even meertrekken, nadat ik de soep had gezeefd en de knoflook gepureerd. Prima resultaat.
- Veertig teentjes knoflook lijkt overdreven, maar bedenk dat die tenen door de kooktijd hun scherpte verliezen. Het pulp levert een uitgesproken smaak op, maar wel mild. Iets dergelijks gebeurt ook bij Ellens recepten voor lamsbout en haar kip met veertig teentjes knoflook.
© paul
