Gisteren vierden de Twins van Eupotours hun verjaardag, wij waren op het feestje. Dat zal dan ook de reden zijn waarom ik terug moest denken aan de snoepjes. Met enige moeite vond ik de foto, eigenlijk was het hele gedoe allang weggezakt in de vergetelheid van mijn simpele bestaan.
Het moet kort na de vakantie zijn geweest, Ellen was terug in Nederland, en de Twins ook. We bezochten gevieren onze Turkse slager in Helmond, dus het zal wel een zaterdag zijn geweest. De slagerij, die ook een beetje functioneert als kleine supermarkt, had het snoep toegevoegd aan het ruime assortiment zoetigheid dat ze al sinds tijden voeren. En omwille van die gelegenheid deelden ze het uit met gulle hand. De Twins kregen ieder een zakje mee naar huis.
Het is eigenaardig spul, dat zachte, mierzoete snoep. Ik ben er dol op. Hoofdbestanddelen zijn suiker, gelatine en water. Voor de smaak gebruikt men vruchtensap en en allerlei smaakmakers. In dit geval was onmiskenbaar gekozen voor rozensiroop. Zo geurden ze, zo smaakten ze.
Ik heb sindsdien nog slechts een maal Turks fruit gekocht. Je moet ten slotte opletten dat de lekkere dingen je door overconsumptie niet gaan tegenstaan. Het geldt voor Fudge, het geldt voor Marsepein. Maar het geldt al helemaal voor Turks fruit. Volgend jaar weer…
