Paul had al weer lang geleden beloofd om een keer krab klaar te maken voor Jan en Ans. Het kwam er maar steeds niet van, druk, druk , druk…Tot we gisteren allemaal tijd en zin hadden. Paul maakte de krab klaar en schreef erover. Ik beperkte me tot een voorgerechtje en het dessert. Niet mijn sterke kant; het dessert. Ons dessert bestaat meestal uit een stukje kaas of wat vruchten. Toeval bracht me op dit nagerecht.
Van collega Broeder Herman kregen wij het boek “Het vloeibaar goud dat Honing heet” te leen. Ik las daarin een mooi recept met verse vijgen en honing. Behalve de vijgen en honing moest er ook wat rozensiroop over de vijgen gesprenkeld worden. Dat had ik even niet in huis dus belandde dit recept op de vage stapel “nog eens te maken”.
Heel toevallig kreeg ik vorige week een flesje rozensiroop van Maartje en Walter. Zij kochten het op hun vakantie in Frankrijk. Nogmaals dank Maartje en Walter, dit cadeau kwam dus precies van pas!
Voor vier personen;
- vier verse vijgen
- 6 eetlepels Grgiekse yoghurt
- 2 eetlepels honing
- 2 eetlepels pistache noten
- 2 eetlepels amandelschilfers
- rozensiroop
Was de vijgen en droog ze voorzichtig af. Meng de yoghurt met de honing. Hak de pistachenoten fijn. Rooster de amandelen even lichtbruin. Snijd de vijgen in vieren tot bijna onderaan. Vouw de vijgen voorzichtig open en zet ze op een bordje. Sprenkel in de kern van elke vijg wat rozensiroop en schep er dan de met honing vermengde yoghurt in. Bestrooi met de amandelen en pistichenoten en dien snel op.
Voor espresso toe werd het te laat gisteren…
© ellen.
