En een oogstfeeest zou er komen! De datum werd ruim van te voren vastgelegd, de uitnodegingen verstuurd. Ellen kreeg de eervolle opdracht om een maaltijd te bereiden, er werden pakweg dertig gasten verwacht. Een maaltijd, wel te verstaan, gemaakt van de “eigen vruchten des velds”. En aldus geschiedde. Alleen de verse worst en het spek kwamen van de blije varkens.

Indachtig Maja’s verhalen over de kooktantes besloten wij tot een zelfde soort constructie. Het bleek een gouden greep. Ellen deed in de vroege ochtend het voorwerk en klokke tien stonden Maartje en Maja op de stoep. Om twee uur was de klus geklaard, de afwas aan kant en de keukenvloer gedweild. Je begrijpt lezer, die meiden houden we erin.

Het oogstfeest kende ook een formeel gedeelte. Met het hele gezelschap werd er bij aanvang vergaderd en het zaaiplan voor het komende jaar opgesteld. Ik was er niet bij, ik lag te slapen vanwege nachtdienst. Wel las ik nadien de ideeën van de vergadering omtrent toekomstige “vruchten des velds”. Rare jongens, die vrienden…

Over de maaltijd en de toebereiding zal Ellen je morgen schrijven.

© paul