Vanavond aten wij vis. Natuurlijk kennen wij allemaal inmiddels de prijzen van kabeljauw en tong. Niet meer te betalen! Door overbevissing zijn deze vissen zeer schaars geworden, we kunnen dus maar beter een alternatief zoeken. Niet alleen de prijs telt, maar we willen toch ook letten op de gevolgen voor ons aller millieu!!! Al een tijdje geleden kreeg ik van Marleen “de Greenpeace viswijzer”. Daarop kun je zien welke vis je het beste kunt kopen, en welke vis je juist helemaal niet meer zou moeten kopen. Ik probeer me daar maar een beetje aan te houden. Vandaag op de terugweg van het werk hoorden we op de autoradio een item over vis. Er sprak een mevrouw van de Stichting Noordzee en zij verwees naar een site De Goede Vis. Hierop vind je meer info over het kweken van vis, welke vis je wél, en welke je juist níet moet eten. Deze mevrouw pleit ook voor, in Nederland, gekweekte vis. Van de Engelse kok Rick Stein (zie log 4 okt. 2005) ken ik nog een ander verhaal. Hij staat zeer kritisch tegenover het, op grote schaal, kweken van vis. Volgens Rick Stein moeten we opletten dat het kweken van vis niet tot bio-industrie leidt. Daarmee komen ook de ziektes en smaakvervlakking zoals nu bijvoorbeeld in de kippen-industrie. “Er zijn al zalmkwekers die op een goede diervriendelijke manier kweken”, zegt Rick Stein. Moeilijk om je als consument een weg te banen door al deze meningen. Op het Ministerie aten we vanavond Heek, een smakelijke vis, en beter nog, een vis die prima scoort in de lijstjes van De Goede Vis en Greenpeace. De prijs van Heek is ook heel redelijk. Tot mijn grote opluchting mogen we van de lijstjesmakers gewoon Hollandse grijze garnalen, Mosselen en Oesters blijven eten. Geen enkele reden tot klagen dus. En dat was ik al bijna vergeten, “met onze gewone Haring gaat het prima”, aldus deze mevrouw. Kennelijk hebben de maatregelen om de Haringvangst te beperken een goed resultaat afgeleverd
