Wanneer schrijft het Ministerie weer eens over wijn? De vraag stellen is niet moeilijk, beantwoorden blijkt een stuk ingewikkelder. Het Ministerie is er namelijk niet zo bedreven in, in wijnschrijverij. We hebben tot nog toe een paar pogingen gedaan en waren daar redelijk tevreden over, maar liepen snel aan tegen de ingewikkeldheid van de materie. Wat vind je lekker? Waarom? Hoe beschrijf je dat? Hoe koop je in? Hoe voorkom je frustratie? Door de jaren heen hebben we wel wat smaak ontwikkeld. We proeven snel of het bocht is wat ons wordt aangeboden, dat is niet moeilijk. Ook ontwikkelden we onze voorkeuren. Dat was gecompliseerder omdat je veel verschillends moet proeven om er achter te komen wat er zoal is. En dan ook nog besluiten wat je lekker vindt. Beschrijven waarom een en ander zo is blijkt nog moeilijker.We zijn er huiverig voor dat ons verhaal ontaard in onduidelijk geneuzel of snobistische dikdoenerij. En klakkeloos overschrijven (van anderen die het wel kunnen) is ook al zoiets. Goed inkopen is pas echt ingewikkeld. Zo bestaan er prima slobberwijnen voor heel weinig geld, maar hoe vind je ze? En dan zijn er middenklassers die het Ministerie nog niet zou willen gebruiken om haar azijnvoorraad aan te sterken, maar je kent ze vaak op voorhand niet. De frustratie slaat echt toe wanneer je voor veel geld iets goeds denkt te kopen en de wijnhandelaar heeft je bedot. Teruggaan met het bonnetje en het restant van de wijn heeft weinig zin want “smaken” verschillen. (Nóóit meer teruggaan naar desbetreffende slijter lijkt nog de beste remedie.) Hopeloos is de situatie nu ook weer niet… Er is vooral je eigen smaak, onderschat die niet. Met vallen en opstaan leer je snel. Het Ministerie heeft een paar tips om de schade en frustratie fors te beperken. We verwijzen naar de wijnlogs van Ed Starren: De Wijnerij en het Wijnlog van Mariëlla Beukers. Ze staan bij onze links. Het Ministerie maakt dankbaar gebruik van hun expertiese. Lezer, doe er je voordeel mee. Dan is er natuurlijk de Supermarktwijngids van Nicolaas Klei. Onmisbaar instrument en absolute aanrader. Het Ministerie zal ook in de toekomst haar best blijven doen iets zinnigs te zeggen over wijnen, eerlijk naar eigen bevinding. De wijn die achter het afgebeelde etiket hoort te zitten zullen wij nooit drinken. De versierde bovenrand is ontworpen door een van onze favorieten: Antonio Tàpies.
© paul
