“Wordt vervolgd” schreef Ellen onder het vorige artikeltje en zo is het maar net. Gisteravond al vonden de okra’s een weg naar onze potten en pannen.
Ellen had al eens okra’s klaar gemaakt in een groentenstoofschotel, met tomaat, oubergines en nog een en ander. Ik vond de okra’s eigenlijk maar storende elementen in dat gerecht. Ook kocht ik ze wel eens bij onze Turkse slager, hele kleintjes, geconserveerd op sap in een potje. Ook in dat geval maakte de groente geen overweldigende indruk.
In het voortreffelijke “De Joodse Keuken” van Claudia Roden vond Ellen een recept dat heel bruikbaar leek. Pikant detail: ook hier werd tamarinde als smaakmaker gebruikt. Roden waarschuwt: “Het gerecht ziet er wat modderig uit, maar het smaakt voortreffelijk.” Ze had geen groter gelijk kunnen hebben. Het gerecht zoals hier beschreven komt uit de Joods-Syrische keuken. Ellen hield zich nu eens redelijk aan de receptuur uit het kookboek.
500 gram okra’s, liefst kleine
1 middelgrote ui, fijngehakt
3 eetlepels olijfolie
2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
1 eetlepel tamarindepasta
peper en zout
1 eetlepel suiker
1/2 theelepel versgestampte of -gemalen piment
Terwijl Ellen de ui en de knoflook in de olijfolie fruitte maakte ik de okra’s schoon door de bovenkanten eraf te snijden en ze even te wassen. Toen ui mooi glazig en zacht was en de knoflook zijn aroma af begon te geven voegde Ellen de tamarinde toe en roerde het geheel tot een egale saus. Daarna gingen de okra’s erbij en zoveel water dat de groente nét niet onderstond. De pimentkorrels had ik inde vijzel fijngestampt. Daarvan werd een halve theelepel toegevoegd, en verder ook peper, zout en suiker. Ellen liet het gercht zo een goede 15 à 20 minuten op een laag pitje en zonder deksel stoven.
Het gerecht wordt doorgaans koud gegeten. Wij aten het lauw-warm. Het was voortreffelijk. De typische smaak van de zure tamarinde, in combinatie met de piment leverde een heel verrassende sensatie op. We zullen dit recept beslist nog vaker gebruiken. Een idiale begeleider om van de zomer bij gegrild vlees te eten. En je kunt het ruim van te voren klaarmaken, het wordt er dan alleen maar beter op.
© paul
