Het seizoen is alweer gesloten. Op de feestdag van Sint Jan, 24 juni, werd er officieel gestopt met het steken van asperges. Hoewel het seizoen drie maanden duurt lijkt het in een mum voorbij. Zo schreef je een stukje over de primeurasperges, een ander moment zat je alweer te ploeteren op een nabeschouwing.
Wij eten asperges nooit buiten het seizoen. Hooguit komt er de rest van het jaar een enkele keer de groene variant op tafel. Asperges eten blijft exclusief. En dus zul je buiten het seizoen ook geen artikeltjes aantreffen over asperges.
We hadden onze eerste asperges op 31 maart. Nu ik terugkijk op de website blijkt op die datum ook het enige artikel over asperges te staan. Ik dacht dat we er vaker over geschreven hadden, maar dat schijnt een hersenspinsel te zijn.
Het is niet dat we ze niet vaker aten, want dat deden we wel. Het is eerder dat we dachten dat de lezer er mogelijk genoeg van zou krijgen, van alweer asperges. Waarschijnlijk is dat een onterechte gedachte, want we kregen er al opmerkingen over uit onverdachte hoek. Enfin, volgend jaar zullen we beter ons best doen.
De website van het Nederlands Asperge Centrum vermeldt: Hoera! Over 287 dagen begint het nieuwe aspergeseizoen…
Overigens moet ik je nog even wijzen op die aspergeschaal. Ik zocht al jaren naar zoiets, en op een moment dat ik er helemaal niet op bedacht was zag Ellen hem liggen in een vlooienmarktkraam, ergens in Wallonië.
Ik weet nog steeds niet of ik hem monstrueus moet vinden, of aardig, of mooi. Blij ben ik er in ieder geval wel mee. Op de bodem van de schaal ligt namelijk een stenen zeef op lage pootjes. Leg je de asperges op de zeef dan lekken ze uit, terwijl het overtollig vocht afdruipt in de ruimte tussen de bodem van de schaal en de zeef. Ik heb namelijk een onbeschrijfelijke hekel aan asperges die op de schaal liggen te drijven in hun vocht, en op deze manier voorkom je dat.
Ik geloof dat ik € 3,50 betaalde voor het ding…
© paul
Voor € 3,50 vind ik hem geweldig! Echt zo’n ding in huis waar je steeds tevreden naar kunt kijken omdat het a) functioneel is en b) je bijna niets gekost heeft. Heel wat beter dan een pastamachine of een slowjuicer.
Beetje afgezaagd, maar de schaal is mooi van lelijkheid. En na drie maanden dienst kan ie fijn weer de kast in.
In Keramiek Centrum de Tiendschuur in Tegelen wordt elk jaar gedurende het aspergeseizoen een tentoonstelling gemaakt met een keuze uit de collectie aspergeschalen van de kok Herman van Ham (1931-2012). Hierin is te zien dat dit soort schalen ,of je ze nu wel of niet mooi vindt, tonen dat het telen en het eten van asperges een belangrijk cultureel fenomeen is.
Dag Niek;
Dank voor de tip. Ik ontdekte de Tiendschuur pas ergens in het afgelopen jaar. Ik ben er sindsdien een paar keer geweest. Die aspergeschalen zal ik dit voorjaar niet missen.
Groet, Paul