Koffie zetten doen we op de pot, Al sinds een eeuwigheid. Het hoe en waarom lees je hier…
Sinds enige tijd doe ik weer een schepje Buisman bij de koffie. Ik wist niet eens dat het nog bestond, maar een genoeglijk praatje met een mij volkomen vreemde meneer, voor de koffieschappen van de super om de hoek, leerde mij dat het spul nog steeds wordt verkocht. De meneer bracht me netjes naar de plaats waar de potjes stonden.
Waarschijnlijk waren ze me niet opgevallen omdat ik, en met mij nagenoeg iedereen van mijn leeftijd, bij Buisman moet denken aan blauwe metalen busjes. Tegenwoordig zijn het dus glazen potjes waarin het goedje wordt aangeboden.
Buisman GS stond er vroeger op die blauwe busjes, en dat dekte meteen de hele lading. Gebrande Suiker wordt er met de toegevoegde letters bedoeld, en dat is ook precies wat het is, gebrande, gekaramelliseerde glucosestroop en melasse.
In vroeger tijden was koffie aanmerkelijk schaarser en voor de kleine man erg kostbaar. Gebruikte men Buisman (of koffiestroop van een van die honderd andere Nederlandse branders) dan kon men met minder koffie toe en dronk men toch een stevig bakje.
Want dat is wat het doet, die koffiestroop: het maakt je koffie wat pittiger en de koffie kleurt wat donkerder. En bij zorgvuldig gebruik verpest tast het niet de smaak aan van het door jou gekozen koffiemengsel. Ik vind het lekker, Ellen wat minder…
Ik kan uit mijn kindertijd geen gezin bedenken of er was Buisman in huis, iedereen had het. Ook op de middelbare school, herinner ik me, stond zo’n pot in de lerarenkamer…
Jammer van dat blauwe busje met die klassieke opdruk. Het blikken lepeltje is wél gebleven.
En wordt je koffie wat té sterk, té pittig zeggen ze bij Buisman, dan doe je gewoon wat minder, eh…, koffie op de pot.
© paul
