Frankrijk is een bierland. Je gelooft me natuurlijk niet, maar het is heus waar. Bij een andere gelegenheid zal ik je er nog eens uitgebreid over vertellen, nu ontbreekt me daartoe de tijd. In het verleden deed ik dat overigens al, de loftrompet steken over Frankrijk-bierland, over Franse bieren en ook over de brouwers…
Gisterenochtend om een uur of zeven zwaaide Vriend Jan de Compostellawandelaars uit vanaf de camping in Sézanne. Hijzelf keerde terug naar Nederland. Ergens in de middag zagen wij elkaar weer op de stoep van zijn huisje. Trots toonde Vriend Jan de vloeibare versnaperingen die hij op de kop had getikt.
De champagnes zullen dienen ter verhoging van de feestvreugde tijdens onze traditionele Paasbrunch. (Die mis je Ans…) En de bieren, ach.., dat was altijd al onze hobby. We proefden iets verder in de middag de inhoud van de uiterst rechtse fles, de Septante 5 Ambrée van (tegenwoordig )Brasserie Grains-des-Orges.
En wat een mooi bier… Amberkleurig, van het type Vlaamse Rode. Een crèmige schuimkraag, stevig. Bitterzoet van smaak in de juiste verhouding. Het is bovengistend bier met een goede 7,5 % alcohol. Heel lekker. Zoek dat bier wanneer je weer eens door Fransenland zwerft, bij ons zul je het niet vinden…
Nu hoor ik uit de verhalen dat een groot deel van onze lezers regelmatig door Frankrijk jakkert. In ieder geval dan toch in vakantietijd. Nooit hoor ik een verhaal terug over het lekkere bier dat men er lokaal dronk. Ja, Ans en Alex, die weten de brouwers wel te vinden. En ook Vriend Jan is al lange tijd overtuigd van de kwaliteit van Franse bieren. (Niet alle Franse bieren!..).
Ik heb het al vaker betoogd: wil je van bijzondere bieren genieten, van kleine maar geweldig ambitieuze brouwers, dan moet je zelf op jacht. Luilekkerland, waar de gebraden haantjes, de smeuïge pasteien, fonkelende wijnen en schuimige bieren je zo zonder enige moeite in de mond vliegen, bestaat niet. Net zomin als kabouters…
© paul
