De te beschrijven onderwerpen stapelen zich op, het wordt zoetjesaan een berg. Laat ik me nu niet gek maken, maar rustig alles afwerken (de komende dagen).
Ondanks alle eet-en-drink-gedoe en het uitstapje naar Compostella was uiteindelijk de belangrijkste gebeurtenis het leggen van een nieuwe vloer in onze keuken. Dat gebeurde gisteren. De firma Snijders stuurde twee mannen om de klus te klaren. Ze deden het voortreffelijk.
Onze keuken heeft een hoop hoeken en gaten. Daar moet in, tegen en omheen gewerkt. En het moet zorgvuldig gebeuren, je wilt er de komende vijfentwintig jaar toch weer aardig bijzitten, nietwaar…
Nou, Davy en Heino klaarden de klus met verve. En wij zijn zo trots als een pauw. Marmoleum is en blijft geweldig materiaal en de kleurkeuze (Ellen!) is een schot in de roos. Hond Jaros is waarschijnlijk de meest gelukkige bewoner van ons huis. Hij hoeft slechts een beetje vaart te maken in de huiskamer en schuift vervolgens op zijn kont het hele lange stuk door de keuken, om te eindigen tegen de buitendeur. Hij herhaalt het spelletje tot vervelens toe.
Tijdens de koffiepauze kwam de Compostellatocht van Ans en Jan ter sprake. Blijkt de schoonvader van Heino hem ook gelopen te hebben. Ach lezer, toeval bestaat niet…
© paul
Wat een vrolijke en ook gewaagde kleur.