We kwamen thuis van vakantie en vonden op de berg kranten en poststukken maar liefst drie briefjes van KPN/TNT (Tante Post voor intimi…). Het Kind had ze als prioriteit voor ons gesorteerd en boven op de stapel gelegd. De briefjes lieten ons weten dat er op diverse adressen in onze buurt pakketjes lagen te wachten op onze thuiskomst. ( De Post doet dat tegenwoordig, je spullen afgeven, ergens in de buurt, wanneer je er even niet bent. Ik vind dat prima. Het bevordert impliciet het noodzakelijk contact met je buurtjes en je hebt snel je spullen ter beschikking.)
Twee van de pakketten bevatten onderwijs gerelateerde uitgaven, bestemd voor Ellen d’r bibliotheek. Het andere poststuk was afkomstig van Uitgeverij Van Dishoeck. Eindelijk weer eens een kookboek! En ach, het gebeurt wel vaker dat uitgeverijen belang stellen in de mening van het Ministerie. Dus sturen ze ons hun nieuwste uitgaven op gastronomisch gebied. En of het Ministerie er dan ook iets aardigs over wil schrijven…
We schrijven er heus wel over, zie de rubriek Lezen en Eten. Maar alleen schrijven we erover wanneer het gebodene ons ook aanstaat. Al in de oertijd van deze website besloten we de slechte zaken simpelweg dood te zwijgen (een enkele uitzondering daargelaten). Wijnen, restaurants, winkelketens, groot- of kleingrutters, bieren of kookboeken. We zullen ze prijzen indien de geboden waar het waard is. En anders hoor je er hier niets over. Met al de foute rommel die we ook tegenkomen zouden we wel drie websites kunnen vullen. We hebben daar geen zin in en ook de ons beschikbare tijd is niet toereikend…
Enfin, Van Dishoeck stuurde ons een kookboek. Simple Pleasures van de Nieuw-Zeelandse auteur Annabel Langbein. Je zou haar kunnen kennen, lezer. Haar televisie kookrubriek wordt regelmatig uitgezonden op de zender 24Kitchen. Ze heeft overigens een goede twintig kookboeken op haar naam staan, dat is niet niks.
Deze uitgave ziet er verzorgd uit. Mooi drukwerk, suggestieve plaatjes. Niet allen worden de gerechten uiterst smakelijk op foto getoond, ook is er plaats voor human interest; Annabel in de moestuin (met aarde onder haar vingernagels), Annabel schenkt de gasten wijn, soep, cocktails, Annabel schikt de tafels. Allemaal niks mis mee…
Het is alleen niet zo mijn keuken, bedacht ik. Dat zegt overigens niet zo veel over Annabel, het zegt meer over mij. Ik ga het nu niet allemaal uitleggen, dat komt misschien nog wel, later.
Ellen evenwel is overtuigd van dit boek. Aan haar dan ook de eer om er een mooi artikel over te schrijven. En om mijn echtgenote een weinig te plezieren en niet direct de zeikerd uit te hangen koos ik voor de avonddis een gerecht uit dat boek van Annabel. En eerlijk is eerlijk, het smaakte ons prima en de bereiding voldeed aan mijn culinaire beperkingen. Wortelpuree, maar dan anders…
- 5 middelgrote wortelen (500 gram),
- 2 eetlepels olijfolie,
- 2 tenen knoflook,
- 2 theelepels komijnzaad,
- 75 gram feta kaas,
- 60 ml citroensap,
- 2 theelepels vloeibare honing,
- 2 eetlepels gehakte dragon,
- Zouten peper uit de molen.
Schil de wortelen en hak ze grof in stukken. Kook ze met een beetje zout tot ze zacht zijn. Giet ze af en laat ze uitlekken.
In een grote koekenpan verhit je de olie. Bak daarin de fijngehakte knoflook en de komijnzaadjes op een middelmatig vuur tot het begint te geuren (laat de knof niet verbranden!).
Doe knof en komijn samen met de verbrokkelde feta, honing, kruiden, citroensap en uitgelekte wortel in de keukenmachine. Snuif zout erbij en een paar flinke draaien met de pepermolen. Hak alles fijn en breng het op smaak. Klaar! Het gerecht vergt al met al een goede tien minuten van je kostbare tijd. Vooruit dan, erbij vijf minuten voorbereiding…
- Mevrouw Annabel rept er niet over, maar mijn smaak zegt me dat ik de volgende keer op een of andere manier extra peper toevoeg. Misschien biber, misschien harissa ? Het mag in ieder geval gerust pittiger…
- Ellen opperde dat de smaak ook versterk zou kunnen worden met een paar reepjes ingelegde ansjovis.
- In de plaats van dragon kun je ook peterselie of munt gebruiken. Misschien zelfs koriander.
- Je kunt het gerecht maken, ruim voordat je het gaat gebruiken.
- Het gerecht diende als bijspijs bij onze maaltijd, het groentegerecht.
- Bij het opdienen wordt geadviseerd om wat hele goede olijfolie over het gerecht te sprenkelen. Misschien ook wat geroosterde komijnzaadjes…
- Te gebruiken als bijgerecht bij geroosterd vlees, als dipsaus, als groentegerecht.
- Ere wie ere toekomt: heerlijk, Mevrouw Langbein!
We aten er een mooi stuk kortgebakken varkensvlees bij. En een paar sneden knapperig stokbrood. Geweldige maaltijd! We hielden evenwel een schaaltje over. Prima dipsaus om mee te nemen naar het Café van Meester Jan, morgen…
© paul
Leuk verhaal! Ik heb al twee keren de tomatensaus gemaakt. Te lekker.
Alternatieve gerechten gemaakt met eenvoudige middelen spreken mij wel aan dus heb ik de wortelpuree maar meteen uitgeprobeerd, tot leedwezen van de paarden voor wie de wortel bedoeld was. Ik had te weinig verse dragon, alleen maar gevriesdroogde, en dan word het al wat lastig….? Dragon overheerst al vrij snel dus eerst maar eens volstaan met 1 eetlepel. 60 ml citroensap leek me ook wat veel. Zou de smaak van de wortel en de feta nog wat overeind blijven? En welke Feta dan? Echte? Van schapenmelk gemaakt? Misschien ook wel een artikel waard? Ik deel de kritiek dat het wat flauwig is maar met peper en VERS geraspte nootmuskaat had het toch wel iets van een aanrader. Leuk om ervaringen van anderen te horen.