Ergens in de misdaadroman Diamant van de Vlaamse Meester Jef Geeraerts komt een scène voor waarin een man en een vrouw dineren in een extreem chique hotemetoterestaurant in de Brugse binnenstad. Het gesprek tussen de twee loopt niet. Wat een romantisch treffen had moeten worden mondt al snel uit in een knallende ruzie. Nog tijdens het voorgerecht steekt de vrouw een sigaret op. Ze kijkt woest naar haar overbuurman, drukt de sigaret vervolgens uit in de garnalencocktail, staat op en loopt weg.
Tot op de dag van vandaag herinner ik me dit als één van de smerigste scènes uit de Nederlandstalige lireratuur. Wie doet nou zoiets?…
Het schoot me allemaal weer te binnen toen ik de foto zag die Ellen maakte op de late avond tijdens het feest van Vriend Jan. Wie doet nou zoiets?…
Er moet nog een hoop beschreven worden lezer, een hele hoop. Het feest van Jan, de waaiervormige aubergines, de bieren uit Hulst, de rog in tomatensaus, de saté van Froukjes vader, de toetjes van Monera. Enfin, het komt allemaal wel. Maar nu even niet.
Huiver inussen maar even bij die malle sigaret in satésaus. Wie doet nou toch zoiets???
Ja, ik zag die foto ook voorbij komen. Ik vindt het ook een onsmakelijke gewoonte (idem voor peuken in bierglas restje …)
@ PaulO, dat vind ik nóg erger, getver….
Ik weet ook een erge, uitgedrukte peukjes in lege eierdopjes na het ontbijt……….
Goh, ik doe dat ook. Een bakje afgewerkte pindaprut is in mijn ogen niet te goed om mijn peuk in de doven… Ik ben mezelf er nooit bewust van geweest dat mensen daar zo’n aanstoot aan zouden kunnen nemen. Sorry, niet boos worden hé 😉
Smerig ja… maar roken is natuurlijk sowieso geen echt lekkere gewoonte 🙂
Ik vond die garnalencocktail toch aanstootgevender met betrekking tot en chique restaurant. O tempora o mores!