Restverwerking is een schone zaak, we blijven het beklemtonen. Het is niet moeilijk, je moet er alleen even over nadenken. En dan blijkt nagenoeg alles mogelijk.
Ik had weer eens soepvlees over na het trekken van een krachtige bouillon. Sinds ik het recept tegen kwam in het Rund- en kalfsvleesboek uit de antieke, maar hoogst aktuele serie Praktisch Koken van Time/Life ben ik het blijven maken. Ik beschreef het recept hier. Gisteren echter verwerkte ik er ook een restje gekookte aardappelen in. Gewoon het broodkruim vervangen door een laagje aardappelpuree. Ik dekte de aardappelen dan nog af met een beetje geraspte Parmasaanse kaas en wat vlokjes roomboter. En aangezien ik uitgleed met de azijnfles werkte ik een lepeltje honing door de uien. Kwestie van de zoet-zuur balans herstellen.
Voorwaar, degelijke kost! (En onwaarschijnlijk lekker…)
Nostalgie!
Dit aten wij vroeger thuis best vaak en dan inderdaad met aardappelpuree met daarop een laag paneermeel en brokjes blueband…vechten wie de knapperigste stukjes kreeg. En op zondag standaard bouillon met veel vermicelli en van het vlees maakte ons mam dan zo’n salade met uitjes-augurk-mosterd en mayo….heerlijjk! Dat koop je tegenwoordig als ‘boellie’? Geen idee hoe je het schrijft…binnenkort ook maar eens maken, denk dat mijn kinderen er ook van smullen!
Groet, Monique
Goed zo! Lang leve de kliekjes. Lekker eten voor weinig. Met een appeltje erdoor heb je een jachtschotel.
Jaaaaaah! Zo heette die schotel..jachtschotel!
Monique