PEKING:eten we vanavond een piemel van het paard of de hond, of trakteren we onszelf op een verse, rauwe zeehondenplasser? Een serieuze vraag waar de liefhebber van dit soort lekkernijen zich sinds kort druk over kan maken in Peking. Het specialiteitenrestaurant Guolizhuang in de Chinese hoofdstad, dat uitsluitend dierlijke geslachtsdelen op de kaart heeft gezet, blijkt in een grote behoefte te voorzien. De groep klanten die de delicatessen van de elite uit de keizerlijke tijden wil proeven groeit snel. Dé knaller op de kaart is rauwe Canadese zeehondenpenis, maar die moet wel van te voren worden besteld en kost 330 euro. Dit bericht las ik vanmorgen in de krant. Wat moet ik hier nu weer van denken. Op zich vind ik het prima dat alles van een dier gegeten wordt, als het beest eenmaal geslacht is moet je ook alles netjes opeten. Er zijn heerlijke stoofschotels te maken met allerlei orgaanvlees. Ik heb ook wel eens “lamsoesters” men zegt ook wel “prairieoesters”, oftewel lamskloten, klaargemaakt, die waren bij de koop van een half lam inbegrepen en weggooien doen we niet. Ze waren overigens heerlijk. (recept op aanvraag) Maar dit gaat toch wel iets verder geloof ik. Als het maar trendy is deinzen mensen nergens voor terug! Ik eet vanavond een gewoon karbonaadje. Geen foto, dit is een nette site.

© ellen