Het Kind was het geklaag zat! Altijd dat gemopper over niet werkende kaasmolens. Het Ministerie heeft er in haar bestaan een fors aantal versleten, stuk gemaakt of afgedankt. En nooit was het goed. Het Kind schonk dus het Ministerie het afgebeelde exemplaar in de overtuiging een eind te maken aan het geweeklaag. Dat was schrikken… Het molentje van de firma Tupperware is uitgevoerd in een stijl die al weer enige jaren terug opgang deed in het disign- en kunstwereldje: Memphis. Alleen dan slecht gedaan. De “gezellige” kleurenknallen de keuken uit en ook van het materiaalgebruik wordt je niet vrolijk. Wat een lelijk ding! Eén pluspuntje: het molentje werkt. Het geheel bestaat uit 7 delen die gemakkelijk te monteren zijn en na gebruik als losse onderdelen in de vaatwasser kunnen. De kaas druk je met een plastic blokje op de rasp terwijl je aan de zwengel draait. Onder de container zitten anti-slip nopjes zodat ook bij fors kracht zetten (harde kaas) het geval niet over het werkblad wegglibbert. De trommelrasp (enige metalen onderdeel) is schuin geplaatst, zodat hetgeen je raspt in een ruime container valt. Na gedane arbeid haal je het bovenstuk eraf en sluit je de container met bijgeleverde deksel. Zelfs een stompje Parmakaas, achteloos vergeten in de koelkast en zo hard geworden als een kei, weet het molentje te verwerken. Ook geschikt voor het raspen van noten en chocolade. Het Ministerie maakt al weer geruime tij gebruik van het apparaat. Eén onderdeel wisten we toch stuk te krijgen, het werd kostenloos vervangen door de fima Tupperware. De prijs bedraagt anno vandaag: ongeveer 35 euro. Het aanzien van het ding doet pijn aan je ogen, daarom bergen we het na gebruik dan ook direct op. Zie ook log 30 januari 2006.
© paul
