Bijna Elzasser zuurkool, een variant; Het was vandaag echt winters weer. Ik moest even naar de boekhandel en glibberde zo de weg over. Spekglad! Overal in het land botsingen en de EHBO’s zaten vol met mensen met botbreuken, kortom winter. Tijd voor heftige winterkost. In de Elzas schrikken ze er niet voor terug om dit gerecht midden in de zomer te serveren. Half augustus werd daar de eerste zuurkool gegeten. Wij vierden nog onze zomervakantie toen er daar al overal zuurkoolfeesten waren. Wij bestelden de plaatselijke superzuurkoolschotel en kregen, in augustus, echte winterkost. Mijn variant; 1 pond zuurkool, 1 flinke ui, 1 teentje knoflook, beetje boter, 2 glazen witte wijn (Riesling uit de Elzas lijkt met wel een goed idee), 1 stukje zuurkoolspek, 1 stukje varkensvlees, casselerrib, of iets dergelijks, 1 worst, gerookt, maar niet zo’n unoxding. Wij gebruikten vanavond een Jésusworst uit Morteau, daarover later meer. 1 laurierblad, beetje tijm, peperkorrels, 2 kruidnagelen, 4 jeneverbessen En wat er zoal bij past…(echte Elzassers doen er ook nog Leberknödel in en witte pensworstjes)
De ui en knoflook glazig bakken in een grote pan. Dan op de ui de rest van de ingrediënten schikken en de wijn erover gieten. Laat dit zo een uurtje, met gesloten deksel, zachtjes stoven. Doe er een paar aardappelen, geschild en in grote stukken gesneden bij, en laat alles verder stoven tot de aardappelen gaar zijn. Als er te weinig vocht is, een beetje wijn erbij doen en/of een beetje bouillon. Op een mooie voorverwarmde schaal schikken. Glas Riesling erbij en de koude is verdreven. Espresso toe. In de Elzas gebruiken ze geen boter maar ganzenvet. Dat is lekker maar wel erg heftig voor onze begrippen. Reuzel kan ook nog. Ik heb de aardappelen apart gekookt.
© ellen
