Al vanaf de start van het weblog heeft het Ministerie een categorie KUNST EN ETEN. Er is voldoende over te vertellen, en nog veel meer te laten zien. Alleen kwam het er op een of andere manier niet van. Vandaar nu de belofte van het Ministerie aan de lezer, en nog meer aan zichzelf, om er eindelijk serieus werk van te maken. Eén artikel per week zou al een hele aardige start zijn, niet waar? 
In het Museo Gregoriano Profano in Vatikaanstad bevinden zich de resten van een mozaïekvloer uit het eetgedeelte van een Romeinse villa van rond het begin van onze jaartelling. In de vloer zijn afbeeldingen van etensafval ingelegd, en dat met een kunstzinnigheid die gelijk is aan de beste schildertraditie uit die tijd. (Let op de schaduwen van de voorwerpen.) 
Wonderschoon en natuurgetrouw. De eenvoud van het onderwerp en het ongelooflijke vakmanschap van de kunstenaar maken deze vloer tot een eenmalig hoogtepunt. Het zou een veel vaker voorkomend motief betreffen, maar het enige andere afvalmozaïek, mij bekend, is de ruïne van een vloer in Ravenna, aldaar te bezichtigen in het stadsmuseum. De diepere achtergrond van het motief heeft van doen met het feit dat er onder de vloer van de eetzaal geesten huisden, de Lemures. Alles wat tijdens de maaltijd op de grond viel werd eigendom van die bewoners en mocht dus door noch gast noch huisheer worden opgeraapt. De afbeeldingen in de vloer dienden om de geesten te bedotten, zodat de échte rommel na de maaltijd toch kon worden opgeruimd. Opportunisme kun je Romeinen nu eenmaal niet ontzeggen.
© paul
