Nog even iets over de garnalen van gisteren. Het betrof de Tijgergarnaal, of Zwarte tijgergarnaal (Penaeus monodon). Ze zijn afkomstig uit de kustwateren van de Indische oceaan en worden volop geëxporteerd naar V.S. en Europa. De garnalen worden diepgevroren aangeboden en zijn niet duur. Ik betaalde voor één kilo zes euro, zonder kop. Uiteindelijk houd je 800 gram vlees over. Garnalen gaan door voor grote delicatesse, dat komt denk ik, omdat ze een fijne, maar ook heel makkelijke smaak hebben. Laten we zeggen dat onze Tijgergarnalen in het midden van het smaakspectrum zitten.
Onlangs las ik e.e.a. over overbevissing en over het feit dat de lokale bevolking door de grote visverwerkende bedrijven van hun traditionele bron van inkomsten (garnalen vissen) worden verdreven. Ik moet nog uit zoeken hoe dat zit. Deze exoten zijn dan wel goedkoop, het moet toch ook verantwoord blijven. Overigens blijf ik van mening dat onze eigen Noordzeegarnaal de lekkerste ter wereld is. En ook die is betaalbaar, mits je hem zelf pelt.
© paul
