Het is vandaag vlooienmarkt in mijn dorp. Hond max wilde wel een wandelingetje, dus zijn we even gaan kijken of er wat bijzonders te vinden was. Ik ben gek op rare keukenapparaten, en die vind je meestal op vlooienmarkten. Veel was er niet te zien, maar tussen alle rommel toch iets onmisbaars gevonden!
Gelukkig was de markt niet ver van ons huis, want het viel niet mee dat ding te versjouwen, én Max in toom te houden. Ook nog een setje van drie gietijzeren koekenpannetjes gekocht, zodat het totale gewicht, schat ik, wel zo’n 15 kilo bedroeg. Maar, dan heb je ook iets. Nu moet ik snel zelf weer eens op een vlooienmarkt gaan staan, met alle overtollige rommel, waar ik natuurlijk toch niets mee blijk te doen. Neel, zullen we weer eens?
