Nog één week om te proeven in het kader van Wine Blogging Wednesday, editie september 2006. Volgende week woensdag dient het oordeel geveld te worden, hier op dit log, maar ook op die van onze Wijnreferenten (en hopelijk op nog veel meer plaatsen). Het Ministerie heeft al zijn best gedaan, je hoort er nog van. Voor alle duidelijkheid, het betreft: Jean Rosen Pinot blanc 2005 (Elzas), te bekomen bij de Plusmarkt voor 4,50 euro.
Michel Schneider Pinot blanc 2004 (Pfalz), en die hebben ze dan weer bij de Mitra, voor ongeveer 3 euro.
“>
Het is zeventien jaar geleden dat ik mijn eerste glas Pinot blanc dronk. Ik weet het heel precies omdat het een bijzondere gelegenheid betrof. We brachten onze voorjaarsvacantie door in Luxemburg met de vriendenkring “Sientje van Loon”. We waren met z’n zestienen. Op één van die zonnige dagen in mei bezochten we de coöperatie van Vinsmoselle, locatie Wellenstein. Ik had nog altijd dat romantische idee over wijn maken. Kleinschalig, stoffige keldertjes, veel spinnenweb, wijnboertje dat rondscharrelt tussen houten vaatjes en hier en daar een pruttelende mandfles. Fout, lezer, helemaal fout. Een high-tec wijnfabriek, dat was de realiteit. O zeker, ze hadden daar in Wellenstein houten vaten, de Grand Cru Riesling lag er te rijpen. Maar de eigenlijke productie vond plaats in gigantische tanks. Rechtop staande metalen kolossen die duizenden en duizenden liters wijn konden bevatten. Om de immensheid van die tanks te tonen nodigde de gids van Vinsmoselle ons uit om erin te kruipen, via een kleine schacht aan de onderkant van een van de tanks. Het hele gezelschap paste er gemakkelijk in. De Jongste Bediende raakte zo in vervoering dat hij in z’n ééntje “Het Duet” uit Bizets Parelvissers zong, dan eens de eerste partij, dan weer de tweede, van tenoor naar bariton en weer terug. Ellen vertelde later dat het ongelooflijk mooi galmde, daar in die container. Ik was er niet bij, ik had last van claustrofobie.
En op de proeverij na afloop van het concert dronk ik dan mijn eerste glas Pinot blanc. Van de Markusbierg in Schengen. Een beetje neutraal die wijn, maar fijntjes en heel elegant. Zo smaakte hij toen, en zo smaakt hij nog steeds.
Ellen nam de foto nabij Heiligenstein in de Elzas. Het zijn (echt waar) Pinotvelden (Klevner).
© paul
