Ik heb meestal wel wat achter de hand aan ideetjes, aantekeningen, oude foto’s, losse rommel.
Zo niet vandaag…
De aantekeningen ten behoeve van het “grote” Orval-artikel liggen op mijn werk, de afbeelding van de camembert uit Vezelay (ja,ja…) is zoek en de foto’s van de Sientje-van-Loon maaltijd, die ik dacht zo uit de koffer te kunnen opdiepen, lijken van de aardbodem verdwenen te zijn. De bijlage van Die Zeit, over techno-eten, blijkt helemaal niet bruikbaar voor een artikeltje op dit log.
Daar komt nog bij dat ik kletsnat werd. Zowel ik als de hond moesten eruit en dat vonden we niet leuk.
Ik liet het log het log en zocht dan maar vertroosting in mijn stripboekencollectie.

En in ene was-ie daar weer, hij dook zomaar op uit mijn stripkast.
Mijn grote Franse Held: Superdupont.
Zijn echte naam is onbekend. Hij is de Beschermer aller Fransen en alles wat Frans is.
Hij rookt Gauloises, drinkt rode wijn en eet Franse kaas. Een echte Superheld dus. De vader van Superdupont ligt begraven onder de Arc de Triomphe, juist ja: hij die genaamd is “De Onbekende Soldaat”.
Superdupont is een Patriot en een Chauvinist. Hij gaat het gevecht aan met de agenten van een organisatie die luistert naar de naam Anti Francais.
Één maal beleefde Superdupont een avontuur buiten La Douce France. Hij reisde naar de Verenigde Staten om de crisis in de Californische wijnbouw te bezweren. Het pakte goed uit voor Frankrijk… (Motto: Oui nide iou!)

Om de een of andere onverklaarbare reden is er slechts één van de vijf albums vanuit het Frans in het Nederlans vertaald.
De geestelijke vaders van Superdupont heten Gotlib, Alexis en Lob (Gotlib , misschien wel de leukste Fransman ooit).
De strip verscheen in dat onvolprezen satirisch tijdschrift Fluide Glacial .
Leukste avontuur: Operation Camembert.

© paul