Het Rembrandtjaar is bijna voorbij en het Ministerie had beloofd er aandacht aan te schenken, zoals zij in het voorjaar aandacht schonk aan het Mozartjaar.

Enfin…, er is al zo veel geschreven over Rembrandt, en veel beter dan wij het zouden kunnen. We hebben dan ook weinig behoefte om al dat werk van anderen nog eens over te doen in een “groot” artikel. En ook bestaat er niet zoiets als Rembrandtkugeln of -babbelaars. In het werk van Rembrandt is weinig “eet-en-drink” te vinden en het stilleven was niet zijn genre.

De “Os op de Leer” is misschien nog wel de duidelijkste verwijzing naar keukenpraktijken, hoewel dat waarschijnlijk niet de reden is waarom Rembrandt hem schilderde. Hij maakte twee versies van het onderwerp. Het ene hangt in Parijs en dit hier in Glasgow. Beide schilderijen verbeelden op een ijselijke manier de werkelijkheid en heffen het onderwerp tegelijk boven de werkelijkheid uit. Macaberheid en schoonheid in één beeld. Een grauwe omgeving met het Lijk in een gouden licht, het licht van Rembrandt.

Tal van kunstenaars werden door de opgespannen ossen geïnspireerd. In onze prentbriefkaartenverzameling bevindt zich een afbeelding van een schilderij van Chaïm Soutine. Ik zal het je binnenkort laten zien.

© paul