Woensdag, dus tijd voor een verhaaltje voor Wine Blogging Wednesday. Informatie over de wijnen van deze maand vind je hier. Het blijft wonderlijk dat uitgerekend een Nederlander de eerste wijnstokken plantte in Zuid-Afrika, een man afkomstig uit het land van Borrels en Bier. Toch is het een onomstotelijk feit.
Jan van Riebeeck landde op 6 april 1652 bij Tafelbaai. Hij was daar in opdracht van de VOC. Die VOC had een bruggenhoofd nodig om de lange reis naar de Oost te kunnen maken. Men zat verlegen om een kolonie zo ongeveer halfweg de reis. Een plaats om verse groenten, fruit en vlees in te kunnen nemen en eventueelde schepen weer in volwaardige conditie te brengen. Van Riebeeck en zijn kolonisten legden grote moestuinen aan en plantten er de eerste druivenstokken. Kaapkolonie zou het gaan heten.
De wijnbouw heeft sinds die tijd grote vlucht genomen in Zuid-Afrika. Dat lag meer aan de Engelsen die de cultuur verder tot ontwikkeling brachten. En later natuurlijk de inwoners van De Republiek Zuid-Afrika. Lange tijd kwamen er goedkope,eenvoudige wijnen vandaan, de laatste twintig jaar is men zich meer gaan toeleggen op het “kwaliteitsproduct”.
De inhoud van de fles die ik gisteravond openmaakte behoort tot die nieuwe generatie. Nou ja, openmaakte… De fles was voorzien van een schroefdop. Daar schijnt op zich niets mis mee te zijn, sommige wijnfuturologen gaan er zelfs van uit dat de kurk over een aantal jaren nagenoeg geheel vervangen zal zijn door de schroefdop. Intussen had ik gisteravond twee messen vernaggeld, ik kreeg de fles niet open. Eerst draaide de hele huls mee, daarna bleek er geen deugdelijke perforatie te zijn. Snijden had geen zin. Uiteindelijk kwam er een ijzerzaagje aan te pas. Het kostte me al bij al een kwartier om de fles te openen. De dop was door het gedoe beschadigd zodat ik er alsnog een kurk op moest slaan om de wijn te kunnen bewaren tot morgen. Ik was intussen zo geïriteerd dat er van zorgvuldig proeven weinig kwam. Ik kon alleen nog maar “lelijke” dingen bedenken. Houd mijn proefnotities nog maar een week tegoed. Ik mag overigens hopen dat het debacle met de schroefdop een toeval was. Ik kan me niet voorstellen dat ik nog ooit zo’n fles aanschaf als ik het risico loop dat dit me veel vaker zal overkomen.
Laat ik niet al te flauw afsluiten: de wijn deed in ieder geval het geitenkaasje eer aan.
© paul
