Vanavond zou eigenlijk voor ons een rustig begin van het weekend zijn; Paul heeft vrij, ik moest vandaag nog werken en voor het einde van deze donderdag hadden we zo bedacht om maar eens een mooie fles wijn open te maken, iets lekkers te eten en misschien nog en mooie film te kijken.
Helaas, alle mooie plannen in duigen…er is iets in Paul zijn rug…hij kan niet meer heen of weer…De huisarts zegt: rust, zeker drie dagen niet belasten, daarna zien we verder…het recept voor een aantal pijnstillers lag klaar bij de apotheek…Dus stopte ik wat eerder dan normaal met werken, de Jongste Bediende bracht mij in vliegende vaart naar huis en vervolgens naar de apotheek.
En daar vragen ze dan “wilt u zegeltjes?” Ik dacht nog even “hoor ik dat wel goed”? Zegeltjes bij de apotheek??? Ik was zo verbouwereerd dat ik vergat te vragen waarvoor ik dan die zegeltjes zou kunnen gebruiken!
Eenmaal thuis dacht ik dat ik misschien wel had kunnen sparen voor een rolstoel ( 10000.000 verpakkingen van vloeitjes, of, tegenwoordig, iets met miljoenen verpakkingen van theezakjes???) Zou de apotheek zoiets bedoelen met de zegeltjes, of zou ik gewoon bij grootverbruik korting krijgen op vertoon van die zegeltjes?

Het ging in ieder geval niet over gratis Smurfen, geen smurf te bekennen in deze serieuze winkel!
Ik hoop dat dit zegeltjesgedoe nog heel lang een raadsel voor ons zal blijven; Hoe minder zegeltjes, hoe gezonder je bent, toch???

Thuisgekomen heb ik voor de patiënt én voor de Jongste Bediende en mijzelf, maar een mooie fles wijn opengemaakt, altijd een prima medicijn (over de wijn later meer)

En gewoon een goede maaltijd; lamskarbonaadjes en witlof uit de oven.

Reken per persoon ongeveer 3 á 4 karbonaadjes, marineer ze even in olijfolie met wat kruiden
Bak het vlees snel om en om bruin en paar minuutjes is meer dan genoeg.
Voeg voor de liefhebbers een paar tenen knoflook (in de schil) toe en laat die zachtjes meebakken.
Serveer het vlees met wat verse rozemarijn en de teentjes knoflook.

Ditmaal voegde ik bij de witlof twee eetlepels balsamico azijn. En dat maakte dit gerecht nóg beter, een beetje bitter, een beetje zuur, een beetje zoet, perfect! Heel lekker ook bij het lamsvlees.

Erbij gegratineerde aardappeltjes, met wat peccorino Romano en room, even in de hete oven.
En natuurlijk, espresso toe!

© ellen