Ik had beloofd om een eenvoudige pasta-saus te maken. Ik koos voor een soort Bolognese.  In de plaats van gehakt gebruikte ik worstvlees, ik had dat ooit op t.v.  gezien. (Bij Carliccio, bij Rick Stein?)

‘n Soort Bolognese:

1 pond verse worst,
1 kilo tomaat (= 3 blikjes),
1 middelgrote ui,
3 teentjes knoflook,
2 theelepels gedroogde oregano,
1 blikje tomatenpuree,
peper en zout,
olijfolie.

Onze gewone kookpannen hebben een dikke bodem. Je kunt die pannen ook gebruiken om te stoven en te bakken (maar daar denkt Ellen anders over…). Hoe dan ook, prima pannen om een “getrokken” saus mee te maken.
In die hoge pan verwarmde ik de olijfolie. Daarin fruitte ik de ui. Toen die glazig werd ging er de knoflook bij. Dan de tomaten. Die waren uit blik, uit Italië en van afgelopen zomer, dus zongerijpt. De oregano erbij en   
peper en zout. Het geheel bracht ik aan de kook en daarna was het vlees aan de beurt.
Verse worst is eigenlijk altijd gekruid. Onze worst komt van een biologische boer en gelukkig zijn de toegevoegde smaken tot het uiterste beperkt, maar toch… Ik kneep iedere keer een forse bol uit de darm, ter grote van een soort super-stuiter. Het vlees werd dus niet gebakken, maar gekookt in de saus.
Ik liet de saus vier uren trekken. En geloof me, dat is het geheim van Bolognese (en van nog veel meer andere sausen). Houd je een redelijke portie over, vries ‘m in. En is het te weinig om in te vriezen, beleg er dan morgen een boterham mee en stop ‘m even onder de gril of even in de oven. Heerlijke lunch…
Wij gebruikten een dunne spaghetti bij de saus. Vooraf een salade en toe Brie de Meaux.

© paul