Risotto maken, het kost wat tijd.Dat lees je in elk kookboek.
En het is ook zo dat wanneer je in een paar minuten je maaltijd op tafel wilt hebben, je beter voor iets anders kunt kiezen. Toch valt het allemaal wel mee met die lange bereidingstijden. Voorwaarde is dan wel dat je de voor dit gerecht onontbeerlijke soep of bouillon al klaar hebt. Maar dan is het eigenlijk alleen nog een kwestie van rustig je rijst laten garen. Je moet er wél bij blijven, want je dient voortdurend vocht bij te voegen en de rijst om te roeren.

Ellen maakte gisteren een eenvoudige variant van deze rijstschotel. Ze gebruikte gerookt spek, gerookte knoflook, een uitje en wat gedroogde paddenstoelen. En natuurlijk een voortreffelijke bouillon. Die bouillon hadden we nog, dus was het een kwestie van de ingrediènten aanfruiten in een pan met een dikke bodem. Daar de rijst bij en dan scheut voor scheut de bouillon erbij. Iedere keer wachten totdat de rijst de bouillon heeft opgeslorpt en dan weer een scheut erbij. Zoals gezegd, je moet er even bij blijven. Maar dan tover je ook in een goed half uur een fantastische maaltijd op tafel…

Je kunt eindeloos varieren met toegevoegde smaken. Wij maakten risotto met vers eekhoorntjesbrood, met spinazie, met stukjes kip, met ruccula, enfin…, bedenk het maar. In Piemonte aten we risotto met truffel en risotto met barolowijn. Je kunt het zo duur en verfijnd maken als je wilt. De wat lompere boerenrisotto van gisterenavond  kon echter de concurentie best aan met al dat andere lekkers.

Eén nadeel is en blijft onlosmakelijk verbonden met risotto. Ik eet er altijd teveel van…
Nauwelijks nog plaats voor een beetje sla, niks kaasje toe. Maar lekker…
We dronken eenvoudige rode Spaanse landwijn, wit had ook prima gepast.

Recepten voor risotto vind je door aan de rechterkant van het weblog bij de categorieen het kopje Rijst en Pasta aan te klikken.

¢ paul