(Het groen op de foto is van mezelf.)

De Cactus-supermarktketen is wat ons betreft verreweg de beste van Luxemburg. Een groot aanbod van verse groenten, uitstekende broden uit eigen bakkerij en altijd een ruime keus aan bio-vlees en Label Rouge spullen.
En ook het “gewone” vlees is van een prima kwaliteit. De herkomst is altijd te traceren, het is doorgaans Luxemburgs en het adres van de producerende boer wordt op het etiket vermeld. De diversiteit aan kazen overstijgt die van de meeste vergelijkbare Franse verkooppunten, zowel in kwaliteit als in kwantiteit (want internationaler!).
Wijnen vind je er in overvloed. Van de Portugese landwijn van € 1,50 tot een Chateau d’Yquem van € 235,- . En alles daar tussenin…

De Cactus-vestiging die wij bezoeken is onderdeel van een groot winkelcentrum. Het ligt iets ten noorden van Stad Luxemburg aan de oude weg van Lux naar Arlon. Het centrum heet Belle Etoille.
Iedere maand van het jaar heeft er een eigen thema en een groot deel van de openbare ruimte van het centrum wordt dan tentoonstellingsgewijs ingericht. Het kan gaan over natuur, milieu of cultuur. Meestal echter gaat het over landen en hun eet- en drinkbare specialiteiten. Die producten worden dan volop te koop aangeboden, ook in de supermarkt. En verder kun je er altijd eten en drinken naar hartenlust. Alles vers klaar gemaakt.
Deze maand was Oostenrijk aan de beurt.

Geheel tegen de gewoonte stelde de uitstalling weinig voor.
Er stond wat Grüner Veltliner en een onbestemde rode wijn. Terwijl ik toch onlangs bij De Wijnerij en De Wijnkronieken geleerd had dat juist Oostenrijk zoveel ongekend moois op dat vlak te bieden heeft.
Verder werden er flensjes en wafels gebakken, maar dat deed me eerder aan de Brusselse traditie denken.
De kazen kwamen allemaal uit een grote fabriek en de Sachertorte was ook niet echt.

Ik heb me dan maar beperkt tot een blik Leberknödelsuppe. Het stond wat eenzaam in een kraampje met nog wat blikgoed. De verkoopster had pas in tweede instantie tijd voor me, ze had het te druk met flirten met de verkoper van de Riedelglazen. Enfin…, vandaag at ik de soep als lunch.

Ach, al met al smaakte het niet beroerd. De Leberknödel (ballen op basis van lever, brood en spek) deden zelfs in de verte denken aan de huisgemaakte ballen die ik ooit in Wenen at.
Wel schrik ik iedere keer wanneer ik terug lees op het etiket wat er allemaal in prefabsoep gaat: plantenvet, gistextrakt, saccharose, lactose, fructose, aroma(?), kruidenextrakt, specerijenextrakt(?). Om van de prefab-Leberknödel maar niet te spreken.

(Zal ik het eerlijk zeggen? Eigenlijk was het me vooral om het blikje te doen. Het deed me denken aan Andy Warhal’s Campbell…)

© paul