29-05-2014. De etappe ging van Obanos naar Estella, 24 kilometer.
Die ochtend ontmoetten de reizigers de Spaanse evenknie van Ulrich Mühe aan het ontbijt. Van de verbolgenheid van de vorige avond was niets meer te merken. De man bleek een vriendelijk karakter te bezitten en deed zijn naam als gastheer eer aan.
De weersomstandigheden beloofden een prima dag om te wandelen. Het was droog en regelmatig brak er een milde zon door het wolkendek, het was goed lopen. De nattigheid en de modder van de voorgaande dag droogden snel op, de bospaden en onverharde wegen werden er een stuk gemakkelijker begaanbaar door.
Het landschap toonde meer en meer een Spaans karakter; de omgeving oogde fris, de huizen kregen kleur. Grote huizen, balkonnetjes met bloemen. In de dorpjes leek meer leven, het land glooide vriendelijk en de aard van de heuvels werd opener, vijftig tinten groen. Kerken en andere gebouwen werden groter, robuuster en indrukwekkender.
De reizigers trokken naar Puenta la Reina, maar eigenlijk zou je Gares moeten zeggen. Dat was de naam die de Basken oorspronkelijk aan de plek gaven in de tijd dat Navarra nog Baskisch was. De Spaanse naam van het dorp verwees naar de middeleeuwse brug die Donna Mayor, echtgenote van Koning Sancho III van Navarra, had laten bouwen ten behoeve van de pelgrims naar Santiago. De rivier de Arga was namelijk hele delen van het jaar niet doorwaadbaar en sloot dan de belangrijke verbindingsweg tussen Pamplona en Estella af. De brug werd gebouwd in de 12e eeuw. Het dorp dankte zijn welstand aan de brug. Duizenden pelgrims lieten er hun geld achter in ruil voor brood, wijn en onderdak.
Later die dag staken Ans en Jan de Rio Salado over. Ook de brug daar diende de pelgrimsroute. En al was de rivier op die plek doorwaadbaar, je kon maar beter uit het water blijven. Een middeleeuwse legende vertelde dat het water van de rivier er giftig was…
Om 16.00 uur liepen Ans en Jan Estella binnen (Lizarra in het Baskisch…). Het was de bedoeling om enkele noodzakelijke dingen te regelen (stempel, maaltijd), en dan nog 10 kilometer verder te trekken. De lange duur van het oponthoud in Estella noopte de reizigers echter om de plannen aan te passen.
Er werd een goede slaapplaats gezocht én gevonden en er werden boodschappen gedaan. Daarna was er tijd om Estella te verkennen. Een mooie oude stad oordeelden de wandelaars.
De maaltijd bereidden de wandelaars zelf in de pelgrimsherberg: groene soep met knoflook en ui. En daarna pepertjes in het zuur met kaas en brood.
In de herberg verbleef ook een groep jongelui. Ze werden begeleid door een geestelijke in een zwarte soutane (één rij varkensknoopjes…). Hij was nauwelijks ouder dan het jongvolk.
© paul
Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>
