28-04-2014. De etappe liep van Déols naar Tendu, 29 kilometer.
Déols ligt tegenwoordig vast aan de stad Châteauroux. Wil je naar het zuiden dan dien je dus die stad te doorkruisen. Vertrokken de wandelaars om 07.30 uur vanaf de camping in Déols, het was al 09.00 uur toen ze aan de zuidelijk grens van Châteauroux belandden. Terwijl toch het enige oponthoud werd gevormd door een kort verblijf op het politiebureau Châteauroux. Daar moest namelijk de stempel worden gehaald. (Geen foto, zonde!)
Na snel nog een stokbrood te hebben ingeslagen begon de tocht écht. Ook vandaag overvielen regenbuien de wandelaars zo nu en dan, maar de zon liet zich regelmatig zien en de wind was aanmerkelijk geluwd. De ergste modderpaden werden vermeden, de wandelaars maakten dan een afsteek via asfaltwegen.
Voortdurend liep er een pelgrim in de buurt van onze reizigers. Dan weer eens liep hij voor, en even later weer achter hen. Het contact beperkte zich tot een beleefd Bon Jour. Toen het na een goede 20 kilometer tijd werd voor een kop koffie en dus in het plaatsje Velles een café werd opgezocht, zat daar die pelgrim. Zijn naam was Henry Menue, hij kwam uit Reims en bleek Monsieur en Madame Ruinart te kennen. Die familie Ruinart was de Burgemeestersfamilie uit Pomocle, Het waren de ouders van Eric, in wiens appartement Ans en Jan logeerden tijdens hun verblijf in Reims. Henry Menue raakte zo enthousiast dat hij meteen naar de burgemeester belde. De familie Ruinart liet weten dat zij de ontmoeting met Ans en Jan als zeer prettig hadden ervaren, de goede herinnering eraan was wederzijds…
Rond 13.00 uur besloten Ans en Jan om er nog een stuk aan te plakken deze dag. De gewandelde 20 kilometer vond men te weinig. Er werd nog wat gebeld naar mogelijke slaapadressen, maar het viel niet mee een goede plaats te vinden. Uiteindelijk belandden de wandelaars bij een bed and breakfast van een Nederlands echtpaar. De bedoening was ondergebracht in een indrukwekkende 17e eeuwse watermolen.
Net als Duitsers en Russen hebben Fransen wat met wolven. Wolven zijn onderwerp in de literatuur, in de film, in de muziek (er bestaan so-wie-so drie rockgroepen de Loup heten), in het stripverhaal. Talloos zijn de volksverhalen waarin de wolf een belangrijke rol vervult. Weerwolven komen ook in Frankrijk voor, nou en of…
In het gebied waar Ans en Jan deze nacht verbleven werd de laatste wolf evenwel gedood in 1878. Op 17 juli wel te verstaan. Maar al was de streek nu 140 jaar wolvenvrij en riep het woordje Loup bij de wandelaars slechts associaties op met het Loupulus uit de Ardennen, ze kwamen terug, die wolven. Ik verzeker het je lezer…
© paul
Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>
