15-04-2014. De etappe liep van Troyes naar Eaux-Puiseaux, 31 kilometer.
Informatie van en over de pelgrims komt mondjesmaat en op de vreemdste tijden binnen. En soms ontbreekt het helemaal aan nieuws. Dat is op zich niet erg. Het is aan Ans en Jan om uit te maken wanneer zij het tijd achten om weer iets van zich te laten horen. Wel betekent het dat mijn stukjes steeds onregelmatiger verschijnen. Heb erbarmen lezer, heb geduld…
Om 07.30 uur verlieten Ans en Jan het gastgezin in Troyes. Ze liepen vervolgens een tocht van 31kilometer en kwamen om 16.00 uur aan in Eaux-Puiseaux. Ze vonden er onderkomen voor de nacht bij de Burgervader van het dorpje. Alles okee schrijft Ans.
Meer informatie bereikte ons niet. Behalve dan die foto hierboven. Een spartaans ingericht kamertje, maar mét een deurmat, mét een stoel, mét een leeslamp. En bovenal: met een bed en beddengoed. Wat wil de pelgrim nog meer? (Ja, een stevige maaltijd natuurlijk…)
Bekijk ik de route van deze dag op mijn oude, maar zeer gedetailleerde Michelinkaart dan zie ik dat de tocht in ieder geval behoorlijk geaccidenteerd was. Lees ik het juist dan moest er een goede honderdtachtig meter hoogteverschil overbrugd worden. Eerst dat stuk omhoog (daar wordt je moe van…) dan weer naar beneden (slecht voor je knieën…) Wat een gedoe hè.
Ik heb de route van Ans en Jan slechts vaag in mijn hoofd. Het blijft een verrassing voor me waar ze de volgende dag weer zullen uitkomen. Ik vind dat wel pettig. Ik behoud zo de nodige afstand en kan nu en dan mijn fantasie de vrije loop laten. Ik mag, met een blik op de kaart, graag een gokje wagen op het volgende doel, ik zit er meestal naast.
Het zijn steeds oneigelijke argumenten die ik gebruik bij het in gedachten uitzetten van de pelgrimstocht. Dat eerder dan mijn geografische onkunde. Zo was ik er deze dag van overtuigd dat wandelaars naar Chaource zouden lopen, dat stadje waar één van onze favoriete kazen wordt geproduceerd. En een paar dagen eerder zag ik op de kaart dat de reizigers hemelsbreed slechts een dagmars af waren van Meaux en zusterstad Melun. Daar waar de enige échte Brie wordt gemaakt. Hadden ze nu niet even… (Wie loopt er nou om voor kaas? Ik!) En eerder op de reis zag ik de wandelaars in mijn gedachten regelrecht naar Chimay lopen, dat kloosterdorp met zijn Brouwpaters. Ze deden het echter niet, ze kozen een zuidelijker pad.
Zou ik naar Santiago de Compostella lopen, het zou een culinaire reis worden. Ik zou waarschijnlijk nooit aankomen…
© paul
Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.
<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>
