Ha, eindelijk is de wifi verbinding weer hersteld en kan ik draadloos internetten op de camping. Het werkt wel allemaal iets anders dan thuis. Het duurt hier eindeloos lang om alleen al een foto op te laden. Maar goed, het is vakantie dus ik heb geen haast! Tijdens het opladen van de foto’s heb ik met Hond Max een rondje door het dorp gewandeld, Julllie krijgen de groeten uit Septfontaines!!! Het is hier nog altijd even mooi en rustig. Als ik door het dorp wandel blaffen de honden in volgorde. Hond Max piest tegen zoveel mogelijk paaltjes en bomen om zijn sporen na te laten…Verder is het stil, heel stil. Raar eigenlijk, dat het hier niet barst van de touristen. Dit dorp ligt waarschijnlijk te ver van de snelweg af? Ik heb het hier in ieder geval prima naar mijn zin. Na een paar dagen begin ik zo mijn vaste ritme te krijgen; vroeg opstaan, douchen, koffie drinken, een broodje eten en dan een wandeling met Hond Max. Hij kan hier meteen vanaf de camping lekker los door het bos hollen. We gaan dan over de berg naar het dorp, even flink klimmen en dan weer dalen het dorp in. Tegen de tijd dat we weer op de camping zijn is Hond Max lekker moe en ik ook. Dan pak ik mijn boek en doe verder bijna niets meer. Hoewel, elke dag een klusje moet kunnen! Vandaag de grote beukenheg dus maar gesnoeid. De heg belemmert mijn uitzicht op het dal, met de weide met de koeien en verderop de bosrand waar bijna elke dag een hert rondgraast. De temperatuur steeg en steeg, tegen het middaguur was het al zo heet dat ik besloot het opruimen van het snoeisel maar uit te stellen tot de avond.
Echt lag stilzitten kan ik niet zo goed, dus toen ik een beetje afgekoeld was besloot ik nu maar eindelijk eens de berg oude tentstokken bij elkaar te binden. Ze liggen hier al jaren, een mooie verzameling oud-ijzer. Ik besloot ze met tape in bosjes te binden zodat we ze volgende week naar de millieuplaats in Kelhen kunnen brengen. Tot mijn grote schrik bleek er opeens een heuse slang te huizen tussen de tentstokken en het gras…Door mijn actie kwam de slang ‘bloot’ te liggen en vond dat niet leuk. Ze kronkelde te rommelde net zolang tot ze weer veilig onder de resterende tentstokken verdwenen was. Ik vond het wel een beetje eng en besloot mijn opruimactie maar te staken. Als je goed kijkt kun je de salng zien tussen de tentstokken; ze was ongeveer 65 cm lang. Zo dik als mijn ringvinger. Zachtbeige van kleur. Misschien weet iemand wat voor “huisdier” we nu weer hebben?
Maar goed, het gaat hier over Eten en Drinken, op de camping nog wel. Ook met beperkte middelen en in een beperkte ruimte kun je snel een lekkere maaltijd maken. Ik at vandaag spätzle met tomatensaus en lamskarbonaadjes. De Spätzle kocht ik kant-en-klaar. Zahner pasta, ik schreef er al eerder over, een prima kant-en-klaar product. De bedoeling is dat je ze even opwarmt in een saus of in de magnetron of in de oven. Ik besloot er vandaag een mooie tomatensaus bij te maken;
- Voor twee personen; (ik houd dus wel een portie over en Hond Max kreeg ook een schepje)
- 400 gram kant-en-klaar spätzle
- 1 blik pomodorini, liefst van Mutti
- 1 kleine ui, twee teentjes knoflook, fijngesneden
- wat verse platte peterselie en verse basilicum
- een glas rode wijn
- 2 plakken rauwe ham in reepjes gesneden
- wat olijfolie
- peper en zout
Bak de ui en knoflook snel aan in de olijfolie. Voeg de reepjes ham toe en strooi er wat oregano en peper over. Voeg de tomaatjes toe en sudder ze even mee. Voeg het glas rode wijn toe en laat de saus even inkoken. Doe er dan de Spätzle bij en warm alles nog even goed door. Ik bakte er een paar lamskarbonaadjes bij en maakte een schaalte salade met wat rucolla. In prima maaltijd, vergt slecht één kookpit (je kunt de spätzle met de saus even apart zetten. In zomerse temperaturen blijft dat warm genoeg. De karbonaadjes bak je dan snel om en om in de koekenpan.
Een kopje espresso toe, in het Campingcafé bij Joop en Wilma. Nu nog even zien of het internet ook echt stabiel blijft. Hond Max ligt inmiddels op mijn voeten. Het is hier nog steeds heel warm, en er nadert een hels onweer.
© ellen.