Ellen vertelde over de soto ajam van Maja die we zondag aten. Bij de foto van de ingrediënten mis je er één. De kleefrijst. En die hoort er toch onlosmakelijk bij. Op het moment dat Ellen de foto maakte was ik echter nog druk doende met de kleefrijst op te warmen, vandaar…

Kleefrijst is rijst waarvan de korrels bij de bereiding verkleven, aan elkaar plakken. Kleefrijst plakt ook aan je handen, aan je stokjes, aan je lepel. Veelal wordt kleefrijst gebruikt in de toetjeskeuken, maar het kan ook anders. Een lezenswaardig artikel over kleefrijst vind je bij Klary Koopmans.

Maja had de kleefrijst thuis al gekookt, die hoefde alleen nog maar opgewarmd. Daartoe sneed ik het blok kleefrijst in dobbelsteentjes en stopte die in het stoommandje.

Zo’n stoommandje is een wondertje van simpelheid, gepaard aan effectiviteit. Het is gemaakt van bamboe. Het bestaat uit één of meer compartimenten en er zit een deksel op. Je zet het mandje in een wok waarin een laagje water kookt. De stoom wordt door het mandje gejaagd en de inhoud wordt opgewarmd, danwel gaar gestoomd. Om te zorgen dat de inhoud niet aan het mandje kleeft leg je op de bodem een blad sla of kool. Bijrestaurant Zheng zag ik dat ze ook geperforeerd poapier gebruiken. Je hoeft alleen maar op te letten dat je wok niet droog kookt. Zo simpel is het. Je bereidt er dim-sum in, of stukjes vlees, vis en groenten.

Na gebruik borstel je het mandje schoon met heet water. Gebruik nooit zeep, de smaak trekt in de bamboe. Voor bacteriën en ander gespuis hoef je niet bang te zijn, die stomen gewoon morsdood.

Wij kochten ons stoommandje in Eindhoven bij de Chinese supermarkt op de Kleine Berg. We betaalden voor twee compartimenten en één deksel € 6,-

Meer over stomers valt er te lezen bij Kattebelletje, op haar web-log Tokowijzer.

© paul