De lange weg naar Santiago de Compostella, etappe 31…

Loes

27-04-2014. De etappe liep van Issoudun naar Déols, 32 kilometer.

Ik weet niet hoe het jou vergaat lezer, maar op het Ministerie wordt vaak over de Lange Mars gedacht. We fantaseren over de landschappen waar de wandelaars doorheen trekken, over vreemde gewoonten van de autochtonen die ze in verre streken ontmoeten, over de bijzondere spijzen die hen worden voorgeschoteld, over de zinnenprikkelende dranken die hen worden aangeboden… Exotische visioenen dringen zich aan ons op. We wachten met spanning tot er eindelijk weer een berichtje binnenrolt. Of nog beter, een foto, zodat we het allemaal zelf kunnen zien…

Nu waren we alweer enige tijd verstoken van verse informatie van en over de wandelaars en ik begon me al een beetje bezorgd te maken. Ik sprong iedere keer op wanneer Ellens telefoon tsjilpte, ten teken dat er een bericht binnenkwam. De ene keer was het Amnesty International met het verzoek een petitie te ondertekenen. Dan weer het Kind met een bericht uit binnenlanden van Zuid-oost Brabant. Maar gelukkig, op enig moment kwam er dan toch weer iets van de Ans en Jan, een foto…

Ik opende het bestand en daar verscheen de dagimpressie: Vriend Jan maakt een foto van Ans, Jan en Loes die, gezeten onder het bekende luifeltje, een bak Karmeliet soldaat maken. Enfin,.. exotiek ammehoela, dat beeld kende eenieder van ons toch al sinds tijden?!

Over de etappe van deze dag kunnen we heel kort zijn schrijft Ans, de tocht stond in het teken van veel regen en heftige wind op kop! Dat was dan heel kort door de bocht van Ans, gelukkig valt er nog wel een en ander te vertellen.

Slapen in een hotel was onomstotelijke geen garantie voor de goede gemoedsrust, maar het hielp wél. Zeker wanneer je na ontwaken het ontbijt voorgeschoteld kreeg door een vriendelijke ober, en je in alle rust met je geliefden (Kyan, Djint, Sas, Toon) van de maaltijd kon genieten. Maar er moest ook gelopen worden.

Dus werden Ans en Jan door hun bezoek bij de Camino afgezet en na een kort, innig afscheid begon de routine van alledag. De hele dag regende het. De twee broodmaaltijden onderweg werden al lopend genuttigd, het prepareren van het brood vond plaats in een bushokje. Veel van de omgeving ging aan de wandelaars voorbij, het weer was er niet naar om van het landschap te genieten.

Een goede vier kilometer voor Déols kwam daar de overbekende Mercedesbus aangetuft. Vriend Jan en Dochter Loes lieten de mogelijkheid niet onbenut om tijdens hun tiendaagse vakantie in Frankrijk de wandelaars te bezoeken. De aangeboden lift werd door de reizigers onmiddellijk geaccepteerd, Ans en Jan hadden het wel gehad met het snertweer van deze dag.

In Déols, een middeleeuws stadje, aangeplakt tegen grote zus Châteauxroux, werd snel de Tourist Information bezocht, want daar zou men de nodige gegevens hebben over het Pelgrimsverblijf voor de nacht. De zaken bleken evenwel gecompliceerder te liggen, enige duidelijkheid kon men de weandelaars niet verschaffen.

Ans en Jan besloten dan maar om met Vriend Jan en Loes (kun je het nog volgen lezer?) mee te reizen naar de camping. De overnachting zou plaats vinden in de Mercedesbus, die had al wel meer logees gelijktijdig kunnen herbergen in zijn lange bestaan.

Vriend Jan verzorgde een maaltijd met Oost-Brabantse asperges. Er werd die avond weinig wijn geschonken. Het was almaar Karmeliet, Karmeliet, Karmeliet

© paul

Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>

 

One thought on “De lange weg naar Santiago de Compostella, etappe 31…

  1. Regen gaat over, waait over, verdwijnt als regen voor de zon. Het is het enige stuk in Frankrijk waar het altijd regent. Al vanaf 1995. Vraag het Wim Poels maar.
    Jullie komen steeds dichter bij de zon. Droom er maar van, want er zijn ook momenten dat je die vervloekt.
    De eerste duizend kilometer zitten er bijna op. Wat een gevoel van triomf. Op naar de helft. Op naar grootheden als Perigeux en Bergerac. In de verre verte al een topje van de Pyreneeen.
    Geniet ze!!!!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *