We zijn weer terug. Thuis dus…
De verschrikkelijke buien die men voor ons in petto had vandaag vielen op andere plaatsen. In Luxemburg, zuidelijk van ons, kreeg men het voor de kiezen. Ook Gelderland, van ons uit noordelijk, kreeg zijn portie mee. Wij zaten daar tussenin. Het regende hier, op enig moment kon je spreken van een stortbui, maar écht gedoe met wateroverlast en zo bleef ons bespaard. De broeïerigheid hield aan.
Ik had Ellen beloofd om het vlees te grillen, buiten, in the open air. Ik zag ervan af vanwege de weervoorspellingen. Het moest dan maar gewoon in de koekenpan gebakken worden.
En zo geschiedde. Ellen bakte haar Black Angus ribeye, zo ongeveer de beste ter wereld. Ik volstond met een Thüringer worst, maar dan zonder velletje erom. Over Black Angus hebben we het al gehad. Die worst zonder vel is daarom eigenlijk interessanter. Maar daarover schrijf ik je nog.
Tatort en espresso toe (en een hoop witte wijn, ik heb nog vakantie, nog twaalf dagen!)
Doorgaans krijg je een foto van een mooi gerecht op deze site. Dit keer de rauwe versie. Een prachtige ribeye is het!
