Ellen is naar een etentje met collega’s. Je zult er later op de avond nog wel van horen en zien, ze heeft de camera mee. Ik beperkte me tot een fast-food maaltijd van de Chinees. Er viel geen eer aan te behalen en dus doe ik er het zwijgen toe. Evenals een vorige keer (log 14 februari 2006) wil ik je echter niet helemaal teleur stellen. Ook nu heb ik een plaatje uitgezocht van de Chinese schilder en drukker Qi Baishi (1864-1957). Een beetje oneerbiedig mag je hem de Chinese Picasso noemen. Zowel Baishi als Picasso zijn fenomenale tekenaars. Sinds Baishi doorbrak in het westen in 1930 is hij niet meer weg te denken in het wereldje van de liefhebbers van oosterse schilderkunst. Hoewel zijn werk op het eerste gezicht traditioneel aandoet is het dat niet. De losse toets en expressionistische manier van schilderen was (is?) uniek in China. Zijn thema’s komen nagenoeg altijd uit de natuur, maar hebben ook verwantschap met de Europese traditie van het stilleven. Mooi hè?

© paul