De drie dames gingen aan een sponsorloop deelnemen, dat nam al een groot deel van de dag in beslag.
Vanmorgen om kwart over acht, gingen we op de fiets naar de start. Het was heel mistig en toen klonk er opeens een driestemmig ; “I wish you a merry Christmas”. Zal wel door de atmosfeer gekomen zijn?
Maar niet te flauw, de oudste liep 20 kilometer en haar twee jongere zusjes 10 kilometer! Petje af meiden, kei goed gedaan!
Wat later werd het gelukkig weer heel mooi weer. “Gewoon”, zoals de laatste weken 20 á 25 graden. Ik geloof niet dat we ooit zo’n lange, mooie nazomer hebben gehad.

Tja en wat moet je dan koken? Ze lusten niet alles, daar stoor ik me meestal niet aan.
Maar vandaag hebben ze toch wel een hele prestatie geleverd. Ze mogen zelf kiezen. Friet dus.

Ze waren alle drie moe en hadden geen puf meer om nog mee te gaan naar de supermarkt, dus ik maar even snel alleen met de hondjes . Onze dochter vermaakte de dames intussen.
Voor ons mosselen, (recept zie archief) dat combineert mooi met die friet. Erbij komkommersla en appelmoes, zodat ze niet meteen vitaminegebrek krijgen. En dan moet altijd er een toetje zijn. Daar wordt ik altijd helemaal joef van al die enge toetjes in de supermarkt. Omdat Julia het altijd leuk vind om mee te helpen in de keuken, bedacht ik maar eens echt pudding te maken.

Pan en hulpstukken aflikken moet natuurlijk. We hebben chocaladepudding gemaakt, kei lekker!

Verder hebben we ons deze dag vermaakt met spelen, computeren, beetje ruziemaken, tekenen, roddelblaadje lezen (van onze dochter), hondendressuur, klimmen, rennen, zingen, zoeken naar de fietssleuteltjes, en weet ik wat nog meer.
Aan tafel zijn we vermaakt met o.a. het Kattenduet van Rossini! (ja, tweestemmig, bijna perfect!) Maar ook “We will rock you”, compleet met luchtgitaarspel.
De pudding was prima gelukt, alleen bleek de oude puddingvorm die ik heb, berekend op 1 1/2 liter pudding, en wij hadden maar ongeveer een halve liter gemaakt. Jammer de pudding kon niet uit de vorm gelost worden.
Voor ons was er kaas toe, en voor Lotte ook een stukje! Lotte is gek op Franse kaas. Vreemd maar ze pikte als drie-jarige kleuter er de beste soorten uit, en nu nog steeds. Haar zussen niet. Die vermaakten ons intussen met moppen; “Het is groen en zit op een hekje?” enz enz (oplossing van dit raadsel op aanvraag)
Te drinken was er ook iets, voor ons een glas Rivaner (Remich Luxemburg) en voor de dames een kan rosé, gemaakt van bosbessenlimonadesiroop aangelengd met water. Uit een echt wijnglas waar je kei voorzichtig mee moet doen, “dat zijn erfstukken!”