“Over het parelhoen moet nodig eens geschreven worden, het is een bijzonder beestje.” zei ik in het voorjaar van 2008 op dit log. Het is nog steeds niet gebeurd. Ik beloof beterschap. Binnenkort…

Vanavond aten we parelhoenbouten. En dat is voortreffelijk vlees, want parelhoenders lopen veel en hebben dien ten gevolge ontwikkelde beenspieren. Ook de parelhoenders uit de intensieve gevogeltehouderij. (Want wanneer je die beesten niet de kans geeft om te lopen worden ze gek en maken elkaar af.) Beter is het om te kiezen voor vlees met een Label Rouge of ander eco-keurmerk. De vogels hebben veel meer ruimte in hun hokken en er is strenge controle op wat ze te eten krijgen. Bovendien worden ze pas op aanmerkelijk latere leeftijd geslacht. Gezonder en diervriendelijker.

Het recept is geschreven voor 2 personen, maar met een beetje fantasie tover je het om naar de hoeveelheid die voor jou wenselijk is.

• 2 parelhoenbouten,
• boter,
• flinke scheut bouillon,
• flinke scheut witte wijn,
• klein scheutje citroensap,
• vers gemalen peper en zout,
• 3 gekeusde jeneverbessen.

Strooi peper en zout op de bouten en bak ze in de boter aan weerszijden mooi bruin, alles bij elkaar een goede vijf minuten. Leg ze in een ovenschaal en zet die in een op 140 graden voorverwarmde oven. Nagenoeg alle braadboter in je pan mag weg. Bij het beetje boter dat nog in de pan zit gaat de bouillon, de witte wijn, het citroensap en de gekneusde jeneverbessen. Roer met een pollepel de aanbaksels van de bodem en laat het vocht even doorkoken. Het vocht gaat nu bij de bouten en de oven wordt op 180 graden gezet. De bouten mogen nu een goede drie kwartier stoven. Dek de ovenschaal af met aluminiumfolie om te voorkomen dat de bouten te hard gaan en het vocht te snel verdampt. Na 25 minuten mag het folie eraf. Leg wanneer de gaartijd verstreken is bouten op verwarmde borden. Indien de saus te dun is laat je hem even inkoken. Zeef de saus en schep die over de bouten.

We aten er gebakken aardappeltjes bij en gekarameliseerde witlof bij. Een glas witte wijn had niet misstaan, maar er stond nog rode Bordeaux open. En die deed het er ook prima bij.

© paul