Toen de ouders van Paul nog leefden was kerstavond dé feestavond bij hen thuis, samen met de zus van Paul en haar gezin vierden we het begin van de kerstdagen. Onder de met heel veel engelenhaar versierde boom lagen pakjes voor de hele familie. Heel voorspelbaar ieder jaar, we hielpen oma een handje mee met het inkopen doen. Nóg voorspelbaarder was de late maaltijd na het uitdelen van de pakjes; kleine gevulde kippetjes uit de oven! Een heel blad vol met die prachtige, bruine, gegrilde kippetjes. Eén per persoon. We aten de kippetjes met zelfgebakken wit brood en wat boter. De kinderen een beetje appelmoes en wij een glas wijn. Dat ging jaar in jaar uit zo door, tot er opeens geen poelier meer in het dorp was en er nergens meer kleine kippetjes te krijgen waren. We zochten overal maar vonden nooit meer die lekkere kippetjes. Het kerstmenu veranderde, oma’s hazenpeper was ook heerlijk, maar toch…
Toen we, jaren later, in Luxemburg de gigagrote supermarkten ontdekten vonden we daar de kleine kippetjes van oma; poussins heten ze in het Frans.
Ze zijn in Luxemburg wereldberoemd, gestoofd in room en Riesling. Ik kocht ze al een paar keer als we daar verbleven en maakte ze dan zo klaar (in onze caravan hebben we helaas geen oven). Maar het idee van een blad vol gevulde goudgele kippetjes bleef me steeds bij. Dus toen we vorige week de kippetjes weer zagen in de grote Cactuswinkel besloten we er een paar mee naar huis te nemen en ze op oma’s manier klaar te maken.
Een aloud, iets veranderd, familierecept dus;

neem per persoon één kippetje
50 gram gehakt, het gehakt kruiden met peper, zout, peterselie en wat nootmuskaat (ik voegde ook een teentje zeer fijn geplette knoflook aan het gehakt toe)
Verwarm de oven voor op 200 graden,
stop een bolletje van het gekruide gehakt in de kippetjes en maak de opening dicht met een prikkertje.
Smeer de poussins rondom in met olijfolie en leg ze op een bakplaat in de oven.
Laat de kippetjes zo in ongeveer 45 minuten bruin en gaar worden.
Je kunt zien dat ze gaar zijn als je er in prikt en het sap helder is.

Wij aten er witlofsalade bij en een paar aardappeltjes uit de oven.
Espresso toe.
Een mooie nostalgische maaltijd, jammer dat het hier de laatste jaren altijd te druk is op kerstavond, het was een mooie gewoonte. Misschien voor ons iets om met pasen te gaan invoeren…

© ellen